woensdag 31 maart 2010

Snipperdag

Vandaag maar eens rustig aan gedaan. Ik was nl. wat stijf in de pootjes. Ben gisteren nl. een beetje overmoedig geweest. Na de stormbaan dacht ik ook te kunnen traplopen. Baasje stond op de ladder, dus dacht ik: "kom even kijken wat er boven allemaal is". Halfweg vond ik het wel een beetje hoog, dus wilde ik heel snel naar beneden.
En inderdaad ik was heel snel beneden. Baasje was niet blij met mij.

Dus heb ik vandaag lekker gerommeld in de zandbak. Ook nog een beetje uitbuiken van gisterenavond. We waren op visite bij mijn lieve peetooms. Want weet je oom Albert was jarig.
Nee, ik ga niet vertellen hoe jong hij is geworden.
En omdat oom Albert jarig was kreeg ik een lekker botje. Heerlijk!!!

En weet je wie ook jarig was? Acun, de jongste van de clan. Dus het was extra feest! De ooms vinden dat ik op haar lijk en daar ben ik best wel trots op, want ze is heeeeeeeeeeel mooi!

maandag 29 maart 2010

Stormbaan

Vanmorgen was weer spannend. Ik moest nl. naar mijn persoonlijke dokter, om een spuitje te halen. En daar hoorde natuurlijk ook de weegschaal bij. Ben wel heel hard gegroeid volgens de dokter, maar helemaal volgens het boekje. En nu zijn jullie natuurlijk heel nieuwsgierig naar mijn gewicht. Dat is............. tien en een halve kilo schoon aan de haak. Goed hé!

Maar zowel het baasje als de dokter hadden het over mijn oortjes. Wat blijkt nu, het ene oor is groter als het ander, dat wordt dus geen Hollands next top model. Baasje zegt dat het niet erg is. Als ik maar lief ben. Maar, snik, ik ben wel een beetje verdrietig, weg, dromen over een glansrijke carriére, snik.


Baasje zegt, niet getreurd, dan gaan we toch voor een sportieve carrière, dus het bos in voor training. Over een heel eng hoog bruggetje, oftewel het hoge bruggetje in Twickel. "Besteet dat noch", zei buurman Bennie.
Zeker bestaat dat nog! Het baasje ging voorop en ik heel voorzichtig vanwege het gaas over het enge hoge bruggetje. Nou, dat viel heel erg mee. Zeker nadat ik er wel drie keer overheen gelopen was.
Kom op baasje, volgende oefening.

Dat was niet mis, een hele dikke boomstam en daar moest ik overheen lopen.
Heel voorzichtig balancerend liep ik over een wel honderdjaar oude boom.



Nou, ik heb het wel bekeken. Ik ga voor een sportieve carrière, misschien wel als stuntvrouw in commissaris Rex. Dat komt wel goed. 

zondag 28 maart 2010

Wreed!!!!

Psssssst, is de kust veilig? Baasje heeft wat nieuws gekocht.

In een goedkope winkel heeft ze een plantenspuit gekocht. En weet je waarom? Zodat ze mij kan plagen als ik iets doe wat ik niet mag. En ik mag helemaal niks!
Zit ik ergens aan te knagen, komt zij er weer aan met dat domme ding. Want weet je, goedkoop is in dit geval duurkoop. Pakt ze dat ding aan de bovenkant vast, gaat de dop eraf en dan valt dat domme ding op de grond.
Je snapt het al, al het water op de grond en ik er als een haas vandoor. Ha, ha, ha. Maar ja, wie het laatst lacht, lacht het best.

Ik ben nog helemaal onder de indruk van de school van donderdag. Buurman Bennie zei nog: " Ze wordt wat oalder, dus noe möt ze ok war 'n keer luust'rn. Dat hadden ze op school ook zeker gehoord, want we kregen de oefening afliggen. Dat vind ik helegaar niet leuk. Maar goed, mijn baasje is heel lief, maar kan ook heeeeeeeel streng zijn. Dus ik ging nog wel een keer liggen. Maar buurman Bikkel, dat is een ander verhaal.


Zijn baasje heeft wel tien minuten met hem in een heel moeilijk standje gestaan. Maar Hans de instructiemijnheer toont geen pardon. Maar weet je, dat baasje is niet zo serieus, hoorde ik mijn baasje zeggen. Luust'rn, zoals buurman Bennie zou zeggen.
Dus baasje oefent op de raarste momenten het afliggen met mij.

Zijn we bij tante Ingrid, mag ik niet eens met de kipjes  spelen, wordt ik me daar toch bij de lurven gepakt en moest ik ook nog afliggen. En ik was heel zielig, want mijnheer Wammes had mij gebeten, want die wilde niet met mij spelen.
Grrrrr, groot worden valt niet mee!

donderdag 25 maart 2010

Tijger

Kwam ik vanmiddag toch zo een mini-tijger tegen. Wij waren bij tante Lucy op bezoek, verschijnt er uit het niets een gestreept beest. En blazen dat dat beest deed, belachelijk, want ik bleef op gepaste afstand.


Het beest heette Snuf en zal ik jullie een geheimpje vertellen! SSSSSt, kom iets dichterbij, dan fluister ik het in jullie oor.
Snuf krijgt waarschijnlijk baby's, dat krijg je als je op de boer woont en in het hooi kruipt. Blij dat ik daar niet woon, stel je voor!

woensdag 24 maart 2010

Zeehond

Baasje verzamelt allerlei attributen. Wat gaan we toch doen? Oh tante Ingrid is ook van de partij. Nu wordt het toch wel heel spannend. Na een kort ritje, komen we bij een heeeeeeeeeele grote waterpartij.
Gaaf joh. Ik krijg mijn hemelsblauwe tuigje aangesnoerd, baasje doet weer de gummi-dingetjes aan de voeten en daar gaan we.
Brrrrrrr zegt het baasje, KOUD!!!!!!!!!
Goed zo, gedeelde smart is halve smart zeg ik maar.


Toen werd ik heel zachtjes te water gelaten. Gelukkig had ik mijn waterdichte jas aan. En daar ging ik
echt zwemmen.
Dus Max ik ga niet met je mee naar zwemles. Ik ben een natuurtalent.







Laat maar los, baasje ik kan het zelf.















Natte voeten baas!!!!

Net goed.

maandag 22 maart 2010

Maandag

Vandaag kwam ik mijn vriendinnetje Pien weer tegen. Speelt altijd heel lief met mij. Ze is ook superbeleefd, want als ik een speeltje van haar krijg zegt ze altijd:" ablieft". Ze kan nog niet zo goed praten, het is een mensenpuppy. En omdat ze altijd zo lief is, vond ik het wel goed dat ze mee mocht liften in mijn doggy-ride.
Het is wat, ze willen allemaal mee in mijn "koets".



En toen we weer terugwaren, kregen we bezoek van een "beer" van een vier-bener. Guusje, genaamd.
Ik dacht dat Guusje een mannetjes-
naam was. Mooi niet, we hadden al een tijdje met elkaar gespeeld toen ze op de rug ging liggen.
En toen, eh, toen zag ik dat er wat ontbrak. Mag ik niet hardop zeggen van mijn baasje. Ze had trouwens wel een beetje veel zwembandjes.
Maar ik hoorde dat de baas van Guus zei dat ze aan de lijn moest. En toen gaf mijn baasje als tip: SLABONEN!
Gatsi, darrie. Geef mij maar pens.

zondag 21 maart 2010

Wandelen

Het was me vandaag het dagje wel. Uitgeweest met de tantes Maria, Gerda en hun hondje Oesja. Oesja is heel erg jaloers op mijn site en wilde ook wel eens keer met mij op de foto. Dus zijn wij samen wezen zandhappen. Het leek wel crosscountry. Om de beurt hebben de dames mij in mijn doggy-ride geduwd. Wel een beetje hobbelig hoor!, maar ik wilde het voor geen goud missen.


Baasje had ook een speeltje voor mij meegenomen. En wat dacht je wat, gaat die trut van een Oesja er met mijn speeltje vandoor. Dat vond ik helemaal niet leuk. Kun je wel, kleine hondjes pesten. grrrrrrr.
Maar als jij die oude sok zo leuk vindt mag je hem hebben hoor, ik heb thuis een kast vol met speeltjes, lekker puuuuuuuu.

Onderweg kwamen we nog langs allemaal vreemde mensen, die een grote bal in een emmer moesten slaan. Nu vraag ik je toch, dat is toch te zot voor woorden. En weet je waar ze die mee moesten slaan? Met een stok waar een klomp aan zat. Zijn toch wel vreemde vogels die mensen op twee poten. Oesja kon het niet laten, die moest zich zo nodig even uitsloven toen er een bal geslagen werd. Hier ben ik, en daar scheurde ze heen.
En toen was ze blijkbaar zo uitgeput, moest ze ook nog in mijn doggy-ride. Baas dat is eens en nooit weer.

Het is mijn doggy-ride. Oh zo!




vrijdag 19 maart 2010

Kopje onder deel 2

Vanmiddag waren baasje en ik op de high-tea bij tante Ingrid en haar familie. Gesellie joh. Daar wonen ook Wammes een deftige duitse staande langhaar op leeftijd en Tip ook een duitse staande langhaar en de clown van de familie.

Tante Ingrid heeft een heeeeeeeeele grote tuin, met niet alleen kipjes maar ook veel waterpartijen.

Ik heb eerst lekker gespeeld met Tip in de tuin. Daar valt heel veel te ontdekken. Die kipjes waren echte kakelkippen. Sjonge, wat een noten op hun zang.
Maar weet je wat echt interessant was, die grote beesten met die vlekken op hun lichaam. En een hard geluid dat die maken. Dat zijn speciale koeien, zegt het baasje. Voor de biefstuk zegt Alexander, hmmmm, die lust ik rauw.

Maar goed, even over die waterpartijen, die waren toch wel heel erg aantrekkelijk en ze zagen er niet zo gevaarlijk uit als gisteren. Dus Wammes zegt tegen mij: "als je die zo leuk vindt, dan gaan we toch even samen inspecteren! Wammes bromt tegen mij: "de kust is veilig". Ja en wat er toen gebeurde, misschien moet ik toch met Max op zwemles.

Kopje onder

Het baasje had vandaag rubberen dingetjes aan de voeten. Heerlijk om in te bijten. Ben benieuwd wat ze nu weer uitgedacht heeft.
 Na een lekker ritje in de auto, komen bij een heeeeeeeeel groot water. (volgens mij groot, baasje zegt ik moet niet zo overdrijven) Het baasje loopt met mij naar de waterkant. Dat is wel heel interessant. Prachtig met alle 4 poten in het water. Dat voelt geweldig. Badder de badder. Na wat heen en weer gesnuffel, wil ik eigelijk wel wat verder in het water. Maar oooooh jeee. Ik voel niets meer onder mijn welgevormde voetjes. Ik duik zo voorover het water in. Kopje onder. Mijn oogjes en oortjes nat. Dit vind ik helemaal niet leuk. Jasses, maar baasje heeft mij heel snel te pakken en hijst mij uit het water. Even bijkomen op de kant. Maar baasje is streng en ik moet nog een keer, anders krijg ik een "trauma" zegt ze. Dus heel langzaam weer het water in. Nu pas ik wel goed op.
Maar baasje zegt dat het water te hoog is en te gevaarlijk en dat we het een ander keertje weer gaan proberen.

Na een middagdutje, gingen we 's avonds weer naar de hondenschool. Leuk hoor, er was een nieuw puppy, dus ik was niet meer de jongste.  We hebben zo verschrikkelijk gelachen. Het baasje van Bram, zo heet het puppy moest nog naar het kantoortje. Bram zette de handrem erop en zijn baasje had niet in de gaten dat de riem afging. Hij ging dus zonder Bram naar binnen. Lachuuuuuuuuu. Ik lag helemaal in een deuk. Maar het zijn allemaal zulke uitslovers, ongelooflijk. Ik ben gewoon lekker door de hal gewandeld en heb alles eens goed bekeken. En af toe even gespeeld met Bram en Prince.
Ik kan al heel goed voorkomen bij de baas. Mijnheer Hans was tevreden.




woensdag 17 maart 2010

Opstakels

Knäckebröt, Smurrebröt, Reutemeteut.
Nu weet ik het wel baasje. Rondjes lopen in de draaideur van Ikea. Hoe verzin je het.
En dan zet ze me ook nog neer bij de klantenservice.
Oh, wat leuk, wat snoezig. Allemaal potentiële klanten van Ikea die mij zo nodig vol adoratie aangapen. Zeg, ga alsjeblieft, je Zweedse gehaktballetjes kopen. Zucht, wat het baasje al niet verzint in het kader van mijn puppy-training.

Wat nu?, waar gaan we nu heen? Sportzaak?, Krijg ik mijn eigen F.C. Twente-shirt? Als dat zo is, weet ik wel wie er blij is, nl. Roy, de papa van Max en Tess. Och nee hé, ik zie het al. Het volgende opstakel is de roltrap.
Oké, daar gaan we dan, naar boven...... naar beneden...... naar boven....... naar beneden. Baasje moet altijd zo overdrijven. Ik snap het wel hoor!!!!.
Gelukkig, weer naar buiten. Oh wat een lekker luchtje, dat lijkt er beter op. Mcdonalds. Misschien hebben ze wel een lekkere hondenhamburger. Wat is dat? Baas je loopt te ver, de ingang is hier.
Baasje luistert nergens naar. Ik moet en zal mee naar een bont gevaarte waar kleine mormels spelen.
Gaaaaaaap, geestdodend hoor. In ieder geval schijnt het zonnetje.

Maar mij is niet lang rust gegund. We steken over naar de schuifdeuren van de Praxis. Ik heb nu wel door dat het vandaag geen uitje is, maar serieus bezig zijn. Daar gaan we dan, deur in, deur uit, deur in, deur uit.
Gaat dat wel goed met het mechanisme Baas? Baasje is onverstoorbaar. Ah maar nu heeft ze ook oog voor mij. Ik mag even op een grote mensenbank zitten. Pffffffff, heerlijk.

dinsdag 16 maart 2010

Waterballet

8.00 uur en de telefoon
rinkelt al. Sjonge, sjonge,
kan niet eens fatsoenlijk
uitbuiken.
Maar wat hoor ik, we gaan
naar tante Lucy.
Hoera het landleven wacht.
We gaan lekker wandelen,
maar eerst moet ik nog kennis
maken met Milou.

Baasje zegt dat Milou een je
weet wel hond is (sssssssst,
asbakhond). Ik weet niet wat
het betekent, maar mag het
niet hardop zeggen.
Want Milou heeft hele lange tenen.







We kunnen het echter
prima vinden. Behalve
dat ze mij wel erg plaagt.
Duwt mij zo in de sloot.
Baasje en tante Lucy
beginnen heel erg hard te
lachen.
Helemaal niet leuk.
Hoewel, het natte zand
voelt wel erg lekker.
Spatter, spetter, spat,
lekker modderbad.
Dat voelt goed aan mijn
zachte velletje.
Mijn eigen wellness!

maandag 15 maart 2010

Veters

Brrr, wat een weer vandaag.
Mijn baasje zeg:"its raining cats and dogs". Dat snap ik niet, er kwam geen enkele kat of hond uit de lucht vallen.
Maar goed ik moet nog steeds wennen aan het Nederlands. De eerste 8 weken heb ik immers
alleen maar Duits geplaudert.






Mijn baasje maakte vanmorgen weer van die gymnastiek-oefeningen. Linkerbeen omhoog, dan het rechterbeen omhoog.
Lachuuuu.

Want ik probeer altijd haar veters los te maken, die zij met veel moeite strikt als ik in de buurt ben.
En broekspijpen zijn ook leuk. Wapperen alle kanten uit. Kun je zo lekker aanhangen.


Ah daar heb je Cas, dat is nog eens leuk,
wollen sokjes. Met die veters kun je
lekker je tanden flossen.
Hoewel, hij biedt helemaal geen
tegenstand en dan vind ik er weinig
eer aan te behalen.








Ooh wat ziet mijn oog daar, die zijn enorm.
De schoenen van ome Herman.
Mmmmm, ook nog een heerlijk luchie, daar ga
ik me eens lekker mee vermaken.
Of gaat het baasje weer roet in het eten gooien!
..................grrrrrrr ik mag ook niks.

zondag 14 maart 2010

Met de trein

De brievenbus is toch wel heel leuk. Vandaag lag er een treinkaartje in de bus van tante Ingrid. Goede oefening voor Kyrah, had ze tegen mijn baasje gezegd.


Dus mijn doggy-ride werd in de auto geladen (baasje had de tijd verkletst, want we zouden gaan lopen) en vervolgens naar het station.
Ach nee, daar gaat de trein, net een minuut te laat. Grrrrrrrr.
Dus wachten op de volgende trein.


En de trein, nou daar is dus echt niks spannends aan. Ik heb gewoon lekker liggen knikkebollen op de maat van de treinwielen. Kadum, kadum, kadum. Gaaaap.

En al die vreemde snuiters die in en uit stappen, oh wat leuk, wat schattig. Hmmm. Zegt zo'n oude doos :
tegen mijn baasje
" wat is het voor een merk?"
Merk, ik voel me diep gekrenkt, ik ben geen auto.
Mijn baasje zegt:" het is een Ferrari". Ha, ha, had ze de oude doos mooi tuk.
Maar ik voel me wel gevleid, vergelijking met een Ferrari is niet gek, toch!

We zijn helemaal naar Zutphen gereden, en toen weer terug. En toen moest ik van mijn baasje naast de doggy-ride gaan liggen. Wat een flauwekul, net of ik daar anders van wordt. Mooi niet.

Ik ben weer lekker gaan doezelen, kadum, kadum, kadum, kadum.

vrijdag 12 maart 2010

Vreemde vogels

Aaaah, ooooh, moet stretchen. Spierpijn van gisterenavond, van het rondje lopen met het baasje op school.
Maar verder lekker geslapen. De bench bevalt me prima. Ligt ook een dekentje in in mijn lievelingskleur roze en het is ook nog lekker zacht.

Trinnnnnnngggggg, wat hoor ik, het is de bel. Buurvrouw Ria belt, Tes en Max zijn gearriveerd. Dat zijn de kleinkinderen van buurvrouw Ria en buurman Bennie. De mamma van Tes en Max is er ook. Die heet Martine. Ze zijn speciaal voor mij gekomen om te komen spelen.

Grrrrrezellig!

Daarna gaan we nog op visite in Borne, daar woont familie bij mijn baasje. En oh leuk, Pien is er ook.
Pien heeft een hele verzameling rare vogels. Allemaal gele eendjes. Maken ook hele rare geluiden. Flapper de flap en klepper de klep. Ik vind ze zo leuk, dat ik er een krijg van Pien. En ik heb al zo veel speelgoed.

donderdag 11 maart 2010

Naar school

Vanmorgen dacht ik, kijken of ik goed bij stem ben. Ik ben begonnen met Maria Callas, Joehooeeee, lalalalalaaaaaaaaaaaa! Volgens mij vond mijn baasje het niet mooi, dus ben ik overgegaan op Country, nl. Dolly Parton, Ye, ye, yippie
aheeeeeeee. Geen reactie, toen heb ik het maar opgegeven, ben blijkbaar geen zangtalent.



Had ik al verteld dat buurman Bennie hele mooie paarden heeft? nee, oké
, zijn paardjes dansen door de wei. Het zijn nl. dressuurpaarden. En vandaag mocht ik helpen voeren.
Hartstikke gaaf, met name het veulentje is heel lief.Maar buurman zei, dat ik niet met het veulentje in de wei mocht, want dan kreeg ik een trap.
Vind ik helemaal niet leuk. Niet zo lief dus.



Het is al 18.00 uur en nog heb ik geen eten gekregen. Begrijp er niets van. En nu moet ik ook nog met een lege maag in de auto.

Wat gaat er toch gebeuren?

Na een ritje van 15 minuten komen we aan bij de
HONDENSCHOOL.
Oh, jee, nu moet ik aan de bak. Een eng rooster voor de buitendeur waar ik zachtjes over heen loop. Vervolgens kom ik in een grote zaal, met allemaal dingetjes aan de kant. Mijn baasje zegt dat ik dat allemaal ga leren en dat ik niet bang hoeft te zijn.

Ik zie nog andere puppy's, maar volgens mij ben ik de jongste.
Laat ik maar even de hond uit de boom kijken, of was het de kat uit de boom kijken? Amber, Prince, Leo, Rambo, Balou en die andere 2 ben ik vergeten, scheuren als een idioot door die zaal.
Jullie doen maar, straks ben ik nog lekker fit en zijn jullie lekker moe.
Net toen ik zin had om mee te doen, was het speelkwartier over en moesten we een rondje met het baasje lopen. Ik was hartstikke moe van al die drukte. Maar het baasje was tevreden.
Volgende week weer zegt het baasje, zucht!

woensdag 10 maart 2010

Drukke dag

Pfffffff. , was dat een drukke dag vandaag.
Eerst weer eens een kadootje uitpakken uit die mooie mand.
He dat had ik nog niet, een borstel, brrrrr. Als het baasje maar zacht gaat kammen.

Daarna heb ik kennis gemaakt met mijn persoonlijke dokter. Ze heet Margriet en ze is de baas van de Dierenartsenpraktijk in Delden. Ik was maar een heel ietsje pietsje zenuwachtig. Er was nog een ander puppy, en die heette ook Kyra. Maar mijn naam is mooier, want ik heb een H op het eind. De dokter was heel erg tevreden. Ze vond mijn oortjes zo mooi. Ahum, ik ben ook niet ontevreden, volgens mij heb ik de oortjes van mijn vader Rambo. Knappe vent!

Daarna moest het baasje naar de supermarkt. Dus moest ik verplicht mee, auto's kiek'n. Wat een gezeur, word ik niet warm of koud van. Was blij dat we terug konden naar huis, want mijn buikje begon te rammelen. Een middagdutje gedaan en toen een nieuw avontuur.

In de auto (mijn eigen bench, bekleed met een lichtgrijs dekentje) naar Hengelo. Maar wat zie ik daar, mijn eigen doggy-ride wordt ook ingeladen. Dat belooft wat. Ja hoor, de koets werd uitgeladen, ik ingeladen en vervolgens naar een heeeeeeeeel groot plein met allemaal tenten. Mijn baasje noemt dat de markt. Ik leek wel een circusartiest, iedereen keek ons na. Kwam dat nu van die mooie oortjes of komt het door die doggy-ride? Het was allemaal heel spannend. Ben ook nog op een soort van rollende trap geweest. Dat gaat snel, lijkt me niet onverstandig omdat nog maar eens weer te proberen. Ben tenslotte nog maar een puppy, ahum.

Thuisgekomen heb ik nog gauw iets verstopt voor de baas, kan ze lekker niet weervinden, ha, ha. Ik hoorde dat ze tegen buurman Bennie zei, dat de kraaienvanger weg was. Lekker pppppp.














Wat hoor ik nu, ah de brievenb
us. Heerlijk fanmail!!!!!!!! Krijg heel veel kaartjes. Ben erg populair. Wat wil je, ben een hele mooie meid. Maar vandaag zit er zelfs een pakje bij uit Canada. Rits, rats, roets gauw uitgepakt. Joepie een uitvouwbare waterbak. In mijn lievelingskleur ROZE.
Ben helemaal blij, als ik later groot ben, kan die mooi mee in de rugzak van het baasje. Ben natuurlijk niet gek, laat mijn baasje er lekker mee slepen.


Heb net gedineerd, ga dus nu lekker uitbuiken. Tot de volgende keer.

The Doggy-Ride!




Had ik vanmiddag mijn middagdutje gedaan, staat er een verrassing voor de deur. Mijn eigen hypermoderne doggy-ride. Omdat ik nog niet zo ver mag wandelen met mijn tere gestel, heeft mijn baasje in een eigentijdse winkel (Kringloop) een prachtige kar gekocht.

Hoewel prachtig, eerst wist ik nog niet wat mij te wachten stond. Maar daar kwam ik gauw achter. Ik kreeg een hemelsblauw tuigje aan (waarom geen roze?) en toen kwam buurman Bennie met een stuk touw. Blijkbaar was het tuigje niet genoeg.
Afijn ik werd zachtjes opgetild en vervolgens landde ik in een boodschappenkrat, een boodschappenkrat niet te filmen, een en ander toch niet zo luxe. Wel lag er mijn eigen dieppaarse kleedje bestikt met mijn eigen naam en voetjes in. Dus de landing was redelijk zacht.

Vervolgens kwam de kar in beweging. Ik heb vol verbazing om mij heen zitten kijken. Wat een techniek, geweldig, ik hoefde niet eens meer te lopen. Ik heb het mij lekker aan laten leunen en al liggend heb ik me langs een drukke weg met allemaal zoevende auto's laten rijden. Vervolgens moesten we wachten voor een slagboom met een tingelend geluid. Het hield maar niet op.

Was dus blij toen we weer thuis waren. Vanmorgen ook al kennisgemaakt met dieren, die vol met veren zaten. Kippen zegt mijn baasje. Het zal wel. Gaaaaaaap, ik ga maar weer eens een lekker dutje doen.

Tot de volgende keer.
Kyrah