Asielzoeker

Wie het eerst thuis is baasje, Allez even een sprintje trekken, want ik heb hartstikke dorst. Het is heet bij ons op de berg, en water uit een emmer lebberen vind ik het lekkerste wat er is.

Krijg nou wat, wat zie ik daar? Baasje kom gauw er zwemt iets in de emmer.
Baasje komt heel snel aanlopen, want ze speurt iets van opwinding in mijn geblaf.
Ze kijkt en kijkt nog eens vol ongeloof in de emmer met water.

Jeetje Kyrah, een heuse grenouille zwemt in de emmer. Hoe is die daar toch in terecht gekomen.
Baasje begrijpt er niets van.
Het ziet er wel een beetje engig uit.



Baasje pakt zelfs de natuurgids erbij om te kijken of het wel een echte grenouille is.
Helaas is het beest niet te vinden. Maar ja deze gids is voor Pays Bas en niet voor France.
"Wat nu", zegt baasje: "gaan we voor gebakken kikkerbilletjes of gaan we het uitzetten in de vijver?"
"Gebakken kikkerbilletjes zie ik eigelijk niet zitten", zegt ze dan: "want je moet ze vangen in de sprong". "Breng maar naar mijn lac"' blaf ik tegen het baasje: "nog een grenouille die lekker aan  mijn tenen kan lebberen".

Zwembad

Wat is dat voor een gevaarte? Baasje is al dagen met een grote blauwe massa bezig. Ze loopt met een waterpas door de tuin en moppert er wat af. Daar kan het niet en daar ook niet, misschien daarginds. Ook niet.
Wat is het geval? Baasje heeft een diepte-investering gedaan door een plastic zwembad aan te schaffen.
Maar ze heeft zich hartstikke verkeken op de tuin. Hier loopt nl. alles schuin naar beneden. En dan heb je een probleem. Dus heb ik helpen sjouwen met allerlei platen en stenen en piepschuim (heerlijk spul trouwens), om de boel een beetje waterpas te krijgen.

Na heel veel zweetdruppels staat het plastic geval dan eindelijk. Nou ik kan niet zeggen dat ik er van gecharmeerd ben.
Geef mij maar Kyrah's lac, is misschien niet zo helder, maar wel veel spannender.

Ik ben vandaag ook maar eens flink aan het werk gegaan. Het riet aan de kant van mijn lac groeit wel heel hard. Sa pousse  zegt voisin George dan.
Dus mocht ik van het baasje daar lekker mijn tanden inzetten.

En toen ik klaar was, ben ik lekker vrij gaan zwemmen.
Niks niet in een blauwe plastic bak, maar heerlijk in mijn lac. Met les grenouilles die aan mijn tenen sabbelen.
Geef mij maar puur natuur!

Whirlpool

Voordat Jenna weer naar les Pays-Bas vertrok heb ik haar nog even kennis laten maken met Kyrahs lac.
Na ons voetbalpartijtje had ze toch wel wat stramme poten.
Ze was dus wel voor een waterballet te vinden, ook omdat de temperaturen hier inmiddels zijn opgelopen tot 34 graden. Heel normaal volgens het baasje.

 Dus wij vrolijk in de vijfde vitesse naar beneden voor een koud bad.
Jenna elke keer blaffen:" waar is het dan?, moeten we nog ver. Ik moet zo verschrikkelijk transpireren.




Ze gebruikt hele deftige woorden, onze stadsmadam.

Als we dan eindelijk aan-gekomen zijn bij mijn mooie lac, begint ze heel hard te blaffen.

"is dat alles blaft ze me uit".
Ik kijk haar verbaasd aan. Maakt ze zo maar mijn mooi prive-lac bespottelijk. Grrrrrrr.
Verwend nest.

Maar gelukkig is Jenna de kwaadste niet. Maar ik moet wel heel hard blaffen, als ze vraagt:" gaat die kabel naar de Whirlpool?"
"Whirlpool", vraag ik:" daar heb ik nog nooit van gehoord. Zo goed is mijn Engels nou ook weer niet."
Zegt ze heel nuffig:" dat is een bad met allemaal bubbels en harde stralen, die zo heerlijk over de rug rollen".
"Jenna", zeg ik dan, :"we zitten hier op het platteland hoor, dat soort fratsen kennen ze hier niet."

"Oké", zegt ze dan en laat zich vervolgens heel gracieus in het water zakken.
"Oh", zegt ze:" oh wat zaalderig, het is toch wel heel fijn hoor, Kyrah". Ik straal van oor tot oor.



Gelukkig, want ik zou het heel leuk vinden als ze nog eens een keertje weer komt logeren. Want wij hebben met elkaar toch wel een hele toffe tijd gehad.

Ondertussen hebben de omes Berend en Gerrit de laatste hand gelegd aan de keuken van het baasje.
En dat moeten we natuurlijk weer even laten zien aan de fans.
Baasje is hartstikke blij en straalt ook van oor tot oor vanwege het super resultaat.
En ze is de omes ook super dankbaar. Want die hebben in een week tijd heeeeeeeeeeel veeeeeeeeel werk verzet en ook nog eens gezorgd voor heel veel gezelligheid.
Taaaaa, taaaaaa, hier is ie dan .........................

En na gedane arbeid moet een pilsje natuurlijk kunnen. Dus proost ome Berend en ome Gerrit!

Oranje boven in Miallier

Woef, woef, oh nee hé, net naast. Of was het buiten spel. Waar dit over gaat? Voetbal natuurlijk. Nederland moet voetballen en wij zitten met zijn allen in oranje kleuren voor de televisie.

Dat was dus de verassing die ik had voor Jenna.
Ik had een prachtige oranje broek voor haar geregeld met de Nederlandse driekleur. Nou ze vond het maar niks, want het was niet ontworpen door een echte ontwerper en dus geen haute couture.

Echt een dame met noten op haar zang.
Maar na veel aandringen van ome Gerrit heeft ze het toch maar aangetrokken.
Want ze wilde geen spelbreekster zijn.
Zelf had ik een prachtige jurk aan. Wel met sluikreclame. Als ze mij maar niet oppakken, zoals met de Bavaria-dames is gebeurd. Maar wij zitten op het platteland en niet op de hoofdtribune.

Het was ook echt een plezierige bende, want ome Gerrit had buiten ook oranje vlaggetjes opgehangen.

Al die Fransozen die langsreden trokken bedroefde gezichten, want les Bleus zijn verschrikkelijk afgegaan. De hele natie spreekt er schande van.

Maar dan wij, wij zaten dus gezellig voor de tv. met chips en worst en elke keer als de scheids verkeerd floot, dan blaften wij hi, ha, hondenwaf, waf, waf.
Onze baasje waren wel heel erg opgewonden, elke keer als er bijna een goal viel, werd er gegild en rare bewegingen gemaakt.
Raar spelletje, zwaar vermoeiend. Jenna en ik zijn op een gegeven moment maar ons eigen voetbalspelletje gaan spelen.

Misschien kan ik wel een voetbalteam beginnen met de clan. Zetten we Cuando in de goal en ga ik met de dames achter de bal aan. Dus clan, begin maar vast met rek- en strekoefeningen. En van Rintjes Rebel maken we dan de ballenjongen. Dat wordt een dream-team, zeker en vast.

Logeerpartij

Dag fans van Kyrah. Ik ben dus Jenna en mag een weekje bij Kyrah in la douce France logeren. Het is hier super gezellig. Ik moest wel even wennen aan die jongedame, want ik ben al zeven.




Ze wil altijd spelen en daar heb ik niet altijd zin in, want ik heb veel tijd nodig voor mijn styling en make-up.
Ik houd ervan om er netjes bij te lopen en niet zo shappy zoals ze er hier op de boerderij uitzien. Dat noemen ze blijkbaar tenue de combat. Het zal.
Wat dat betreft ben ik een echt stadsmens. Maar ik moet zeggen een weekje op het platteland is wel goed voor mijn reukzin. In de stad heb je allerlei vieze geurtjes, maar hier is het back to basic.
Kyrah neemt mij overal mee naar toe en van een balspelletje is ze ook niet vies. Af en toe laat ik haar winnen, want anders is het zo demotiverend voor zo'n snotaap.

Want een snotaap is het hoor. En nieuwsgierig joh, niet normaal. Of ik elke avond krulspelden zet en of ik al een vrijer heb. Niet te filmen.
Maar goed, ik denk maar zo, ik ben ook jong geweest.
Morgen heeft ze een verassing voor mij, ik ben benieuwd, want ik ben niet zo snel onder de indruk.

Vriendinnetje

En grrrrrrrresellie dat het hier is. Eindelijk iemand voor mij gearriveerd.

 Mag ik jullie voorstellen aan Jenna. Jenna is een Airdale terrier, ze komt oorspronkelijk uit Engeland, kan dus heel goed Engels, maar ze heeft net als ik een Nederlands baasje. Dus wij blaffen Nederlands met elkaar.
Ze ziet er wel heel bijzonder uit. Heeft allemaal krulletjes. Volgens mij zet haar baasje ome Gerrit elke avond krulspelden bij haar.
Misschien moet mijn baasje maar eens gaan kijken hoe ome Gerrit dat doet.

Pssst, als je iets dichterbij komt, dan kun je ook haar staartje zien. Dat is helemaal het einde, of eigelijk zit er geen einde aan. Want er zit een hele grote krul in, net een rolmops.
Grrrrraaa, grrrrraa, grrra.



Even over wat anders hebben, want ze komt er net aanlopen.


Het is een hele gezellig boel in Miallier. Ome Berend heeft de i-pod meegenomen, met muziek uit de oude doos. De hele dag worden er liedjes meegekwijld die ik niet ken. En ome Berend danst met de boormachine door de keuken. Maar ze werken ook wel heel hard, want de keuken is presque fini.

Vandaag zaten die 2 mafkezen van ooms boven op het dak. Jenna en ik kregen kramp in onze nek van het naar boven kijken.

Dus Jenna en ik hebben maar eens een serieus geblaf onder vier ogen gehouden.
Ik heb haar gevraagd of ze al een vriendje had, want ondanks die vreemde krulletjes ziet ze er wel heel lief uit.
Ik heb haar verteld van mijn franse vrijer.


Maar dat ik er eigelijk nog niet aan toe ben.
Toen vertelde ze mij haar geheimpje.
Bij hun in de buurt in Nederland woont een Japanse hond, wit en met een lange staart en daar kwijlt ze op.
 En weet je hoe die heet: "Suziki".
Volgens mij is dat een auto, toch!!!!!

Kanjers

Hebben jullie wel eens 171 km. gefietst, bergje op, bergje af? Nee, nou deze 2 kanjers dus wel.

 Marcel en Jos hebben hier in de Ardeche de tocht der tochten volbracht. Met 15.000 andere deelnemers de bergen in. Helemaal super.
Ze roken wel heel erg naar tenenkaas, vond ik, toen ze weer terugkwamen.
Maar ja wat wil je als je zo'n krachtsinspanning moet leveren.

Baasje rook ook wel enigzins vreemd toen ze weer terugkwam. Die heeft de hele middag met een mes lopen zwaaien. Chips van het stuur afgeknipt. Neeeee, geen Lays, maar een chip, zo'n ding voor de computer.
Maar gelukkig is de Ardechoise nu afgelopen en is alles weer normaal. Hoewel, wat heet normaal.
Morgen komen de omes Gerrit en Berend. En dit keer komt er ook visite voor mij, nl. Jenna. Ik ben benieuwd, eindelijk een speelgenootje voor mij. Grrrrrresellie.

Ardechoise

Deze week staat helemaal in het teken van de Ardechoise. Dat is een soort van fietsvierdaagse, vergelijkbaar met de Nijmeegse vierdaagse in Nederland. Zaterdag worden hier 15.000 fietsers verwacht. Dat wordt dus een hele happening en dringen op die smalle weggetjes hier.

Vanochtend vroeg hebben het baasje en ik deze 2 kanjers Marcel en Jos uitgezwaaid. In de stromende regen zijn ze naar Saint-Félicien gefietst om daar vervolgens een route van 160 km. te fietsen. 

En dan niet zo als in Nederland tout plat, nee, berg op, berg af. Als ik er aan denk, breekt mij het zweet uit.

Mijn ranke lijf is ook niet echt gebouwd voor dit soort strapatsen. 

Maar niet alleen Jos en Marcel doen mee, nee baasje heeft zich ook opgegeven voor de Ardechoise. Niet om te fietsen hoor! Vindt ze veel te stijl. Ze moet enveloppen uitdelen aan buitenlanders.

Daarnaast moet ze een kleine toelichting geven over hoe alles reilt en zeilt tijdens het fietsgebeuren.

Maar daarvoor moet ze wel een uniform aan, ha, ha.

Een heel mooi hoedje, ontworpen voor de fraaie fragiele franse hoofdjes. Baasjes kop past er amper in. En dan ook nog een mooi T-shirt met de naam van de Ardechoise er op gedrukt.

Dus fans, ik voel me wel een beetje in de steek gelaten. Maar baasje heeft het goed gemaakt met een extra lekker pensstokje. Maar weet je ik zou wel een klein vliegje willen zijn, dan kon ik stiekem kijken wat het baasje daar uitspookt, want ze spreekt Frans als een vache qui parle espagnol. Ha, ha.

Pluie

Weer of geen weer, baasje en ik gaan elke morgen een half uurtje lekker wandelen in het bos.

Vanmorgen ook weer, het regende cats and dogs, (yes ik kan ook Engels). Dus baasje de zevenmijlslaarzen aan en ik met mijn gewone daagse stappers op pad.
Het bos heeft van die hele spannende paadjes.

Maar vanmorgen kreeg ik ook een heel nieuw luchtje in de neus. Baasje, vite, vite, kom snel. Kijk eens allemaal rare gaten in de grond.
Baasje komt op haar dooie gemak aangekuierd, neemt mij helegaar niet serieus.



Baasje, kijkt, kijkt nog een keer en zegt dan heel streng: "Kyrah heel goed oppassen, want dat is het spoor van een sanglier".
Woef, woef, ik kijk haar met grote ogen aan. Een sanglier? "Everzwijn", zegt ze.
Grrrrrdorie, maar dat is wel heel spannend.
Ik zet al mijn mooie zwarte haren rechtop, want nu moet ik natuurlijk wel indruk maken en langzaam vervolgen we ons pad. Opeens hoor ik heftig gekraak in het kreupelhout. Nu vind ik het toch wel een beetje eng worden. Stel je voor een heus sanglier. En dan opeens, ja, daar zie ik hem. Wat een kanjer.
Maar heuresement, deze was zo dood als een pier. Ha, ha.
Hadden we jullie mooi te pakken !!!!!!!!

Visiteurs

Even mijn oren spitsen. Volgens mij hoor ik iets. Klingeling, ling. Oui, iemand luidt onze koeienbel Dus snel als de wind ben ik bij de voordeur. Gezellig visite. Wie er ook komen, ik vind iedereen even leuk. Maar deze visite vindt ik wel heel leuk.

Onze Belgische vrienden zijn nl. gearriveerd.
Baasje heeft nl. een televisie gekocht, maar die doet het nog niet
Bonjour Kathleen, high five.
Ik hoop dat je de rest van de familie ook heb meegebracht.
Even kijken, ha ja, ik zie het.

Het kleinste kruimeltje, Ine, is ook mee. Maar het duurde even voordat ze uit de auto wilde komen. Ze vindt mij nl. wel erg groot en ik vind haar ONTZETTEND LIEF.  Ja en dat laat ik haar dan blijken ook. Happen, likken en springen.

En Silke is ook mee. Silke is het oudere zusje van Ine en al echt een dametje. Ze heeft van die hele mooie teenslippers met allemaal glimmertjes.
Misschien vraag ik ook zo iets voor mijn verjaardag. Ik moet elke keer van haar gaan zitten.

En dan hebben we nog papa Johan. Die wilde mij wel even lekker knuffelen tussen de bedrijven door. Papa Johan heeft gelukkig de nieuwe televisie van het baasje aan de praat gekregen. Dus nu kan het baasje ook voetbal kijken. Vindt ze niet zo belangrijk hoor.


Maar als buurman George het heeft over les Bleus, dan kan ze er tenminste over mee praten. Maar doen les Bleus eigelijk wel mee?
Vast wel iemand die dat weet, we zullen het wel horen en anders kijken we gewoon met zijn tweeën  naar Commissaris Rex.

Statieportret

Hier valt toch helemaal niets over te zeggen. Wat een schoonheid of niet! Ik ga nog steeds voor Hollands of France next topmodel. Volgende keer ook nog de staart languit!!!!!

Herrie

Krriiiiii, krrrriiiiii, kriiiiiii. Allehonden wat is dat toch voor een herrie.
Ben ik net in dromenland, schrik ik op van een gekrijs van jewelste.
Nu moet ik ook nog in de poten komen om buiten te kijken wat er aan de hand is.




Want de baas verwacht wel van mij dat ik la maison bewaak. Zucht, wat een gedoe.

Krriii, krriiii.
Even kijken waar dat gekrijs vandaan komt.
Ach jeeee, een klein snertvogeltje.
Net uitgevlogen, op zoek naar mama. Nou ja zeg, ga naar je eigen tent.






Lig ik een heerlijk dutje te doen op mijn nieuwe ....... en dan moet zo'n klein roodstaartje de hele buurt bij elkaar krijsen. grrrrrrrdorie.

Nou baasje, als je het goed vindt ga ik mijn slanke lijf weer uitstrekken op mijn nieuwe, jaaaaaaaa, nieuwe matras.
Ik heb het baasje even heel duidelijk gemaakt, dat het niet eerlijk was.




 Zij een nieuwe stoel, waar ik niet in mag, en ik niks, zero, nul komma nul, niente, non enz. enz.
Dus baasje heeft daar even een nachtje over zitten dubben, hoe ga ik dat oplossen. En waarachtig, in de kelder, lag nog een oude vrachtwagen-matras van ome Herman.
Die heeft ze helemaal pas gemaakt op mijn ranke lijf.  Ook nog rekening houdende met eventuele groeistuipjes. En die matras ligt me toch lekker.

Zo even weer nestelen, waar was ik ook al weer gebleven?
Oh ja, blauwe lucht, zzzzzz, zon, Kyrahs lac, zzzzzz, groot stuk pens, zzzzzzzzz,

Krrriiiii, kriiiiii,..............GRRRRRRRRR, ik blijf liggen!!!!!

lapjes

Oooooh, maar dit is leuk. Daar ligt een heel grote lap op de keukenvloer.  Daar ga ik even lekker op liggen.

Baasje is helemaal niet gecharmeerd van mijn plan om haar te helpen.
Nou maar ik hier lekker nog niet weg. Even heen en weer lopen. Heerlijk zacht aan mijn welgevormde voetjes.




Ah kijk, daar moet ik oppassen, prikkende naalden. En die grote schaar vind ik ook niets. Maar die lapjes, gggggggggeweldig.
Kijk baasje, als je hier nog een stukje afknipt en daar een stukje aanplakt, en dit dubbelvouwt en daar gaat rijgen en een strookje plooit.
Het is allemaal tegen dovemansoren gezegd. Baasje doet net of ze me niet hoort. Ze probeert van alles om me van die mooie lap af te krijgen. Nog even volhouden, misschien krijg ik dan wat lekkers. Ik laat me zo nog niet aan de kant schuiven.
Maar nu ruik ik toch iets lekkers, mmmmmm voor een pensstaafje doe ik alles. Oké baas, jij wint, ik ga al.

Dus dit was de bedoeling. Baasje heeft een mooie luie stoel voor mij gemaakt. Ik hoef 's nachts namelijk niet meer in de bench.
Ga ik lekker mijn ranke lijf in die mooie stoel persen.
Offfffe, grrrrrdorie, laat ze er toch zelf in gaan zitten!

Monster

Heb ik jullie al verteld van die mooie weggetjes die je hier hebt? Vast niet. Vandaag gingen we ook over een heel smal steil weggetje met het gras wel 2 kontjes hoog. En dan is er van alles te snuffelen. Beestjes, bloemetjes, takjes, teveel om op te noemen. Was dus bijna het baasje kwijt. Moet dus wel heel goed opletten dat ik niet verdwaal.

Bij ons huis, heb ik mijn eigen privé Lac, waar ik in mag zwemmen als het water schoon genoeg is.
Nou ja zwemmen, ik vind pootje baden en belletjes blazen ook heel erg leuk.

Maar wat ik vandaag toch zag. Heel in de verte kwam er iets uit het water naar boven. Ik grommen en blaffen. Maar HET was niet onder de indruk.
En het kwam steeds dichter bij.

Maar ik was ook niet voor de poes, dus ik ging ook steeds dichterbij. Ik laat me toch niet op de kop zitten door een groot groen HET. Dus ik liet me heel langzaam in het water zakken.

En toen ik HET op een neuslengte was genaderd, zag ik wat HET was.
Een domme plastikken container.
Ik dacht op zijn minst het monster van Kyrahs Lac te ontmoeten.

Dus ben ik maar snel als de wind naar huis gerend. Kijken of het baasje mijn repas (maaltijd) al klaar heeft. Want van die bijnamonsters gaat mijn maag rammelen.

Kersen

Ja, die lekkere kersen. Jammer dat we ze niet in een doosje naar Nederland kunnen sturen oom Albert. Maar je bent niet de enige hoor. Heel veel mensen kregen bij het zien van de foto de kwijl op de lippen.
Dus gaan we jullie ook nu weer even lekker maken.

Kijk dit zijn onze kersenbomen, de grootste is tevens de oudste in de buurt. Maar helaas heeft hij bezoek van ongewenste gasten. De franse mieren zijn nl. ook gek op kersen.





Het baasje kan een heel boek schrijven over die kersenbomen. Ze heeft nl. al eens ondersteboven in de kersenbomen gehangen met het plukken.
En vervolgens kreeg ze de slappe lach en toen moest tante Ans haar helpen om uit de boom te komen. En tante Ans kreeg vervolgens ook de slappe lach en volgens mij waren ze daarna ook nog niet snel genoeg op het toilet met alle gevolgen van dien.

Vandaag hadden we last van de mistral, een hele harde wind. Dat vind ik helegaar niet leuk, want dan waaien al mijn krullen plat. En dan niet te vergeten mijn mooie oren, dat zijn dan regelrechte windvangers.

 Dus ik ben maar een beetje in de luwte gaan liggen kijken wat het baasje uitspookt.
Die kreeg je met die harde wind ook de boom niet in, want vorig jaar heeft ze wel een half uur in de kersenboom gezeten.
De harde wind had nl. de ladder omgewaaid.



Maar wat zie ik nu, gaat ze toch de boom in. Oh nee, ze plukt de kersen van de laaghangende takken.

Hier zijn ze dan, biologische kersen, heerlijk hé.
Buurvrouw Madeleine is er ook gek op, die heeft altijd van die paarse randen om de lippen. Ze kwam vanavond ook nog een zak met kersen brengen.


Ze moet toch eens een nieuwe lunettes (bril) aanschaffen, want wij hebben zelf kersen. Dus dat is water naar de zee dragen, ha, ha.

Leven als god in Frankrijk

Bonjour mes amis. Ja, ik blaf al een aardig woordje Frans. Baasje en ik moesten even acclimatiseren.
Gisteren zaten we heerlijk onderuit gezakt in de zon bij te komen van de lange reis.


Ik had al een lekkere plons genomen in het meertje verderop en dan zie ik er eigelijk niet zo heel charmant uit, toch!

 

Opeens zien we heeeeeeeeel voorzichtig iets blauws tevoorschijn komen achter de struiken. Bleek dat buurvrouw Madeleine te zijn, gewapend met een bezem. De bezem had ze speciaal voor mij meegenomen, want ze wist nog van de vorige keer, dat ik een enorme jump heb. ha, ha

Vanochtend werden we wakker door getik op de deur. Baasje heel snel al struikelend het bed uit om te kijken wie er toch zo'n herrie maakte.
Pas de personne, ofwel niemand te zien. Wij opnieuw het bed in, (baasje in bed en ik in de bench), toen er weer een aantal keren op de deur getikt werd. Dit keer werd de vreemdeling betrapt. Jullie raden het nooit, het was een bonte ekster, die heel verliefd zijn spiegelbeeld in het glas van de deur bekeek. Het kan verkeren.



Vanmiddag hadden we weer de wandeldames op bezoek, nou er werd weer wat afgetetterd. Volgens mij was het baasje wel soms de kluts, ofwel het Frans kwijt, maar het was wel heel gezellig. Pilou, een shtishu was ook mee. Maar daar zat weinig spraak aan, die wilde alleen maar bij zijn baas op schoot.

De dames hadden niet zo heel veel tijd, want het is weer fruittijd in Colombier, dus moet er confiture gemaakt worden. Baasje vindt confiture maken, ook heel leuk, dus toen Josianne vroeg of ze aardbeien wilde hebben, zei ze geen nee.

Als ze mij maar niet gaat vergeten, want in onze boomgaard hangen ook heeeeeeeeel veeeeeeel kersen.

Groter worden

Oei, oh, oei, zucht. Tsjonge, wat heb ik weer een stramme poten. Een wandelingetje kost wel veel moeite en is ook pijnlijk. Baasje had ook al gezien dat ik weer mank liep, dus moest ik naar de dierenarts. Een hele aardige in een hele mooie kliniek.
Ik moest eerst een rondje met het baasje lopen, zodat de dierenarts kon zien wat er aan de hand was. Vervolgens werd ik bevoeld en geknepen in de elleboogpijpen. Dat vond ik dus helemaal niet prettig.
Maar de dierenarts vertelde dus dat ik last van groeipijnen had. Nou zeg, dat had ik hem ook wel kunnen vertellen. Maar ja die domme mensen, verstaan geen hondentaal.
Wij kregen gele smarties (pijnstillers) mee en ander voer dat ik tijdelijk moet eten. Smaakt helegaar niet vies.
En omdat het een goede dierenarts is, moet baasje hem op de hoogte houden van mijn conditie.
Want wij gaan immers weer heel snel naar het buitenland. Mijn koffertje staat al klaar.

Ik ga Delight wel heel erg missen. Elke dag ga ik wel even kijken met buurman Bennie.
Ze heeft van die mooie lange benen. Een echte schoonheid.
Zou zij nu ook last hebben van groeipijntjes?




Dat moet haast wel, want zij groeit ook ontzettend hard.
Gelukkig hebben we dezelfde dokter, komt vast ook helemaal goed.