Le chaleur (loopsheid)

Het zijn spannende tijden hier nu ik loops ben. Om ons huis loopt een hele knappe franse beauceron.
Gisterenavond in het donker heb ik hem, hij heet Didier, voor het eerst ontmoet. Ik was met een lekker bot aan het knagen en opeens, daar was hij mijn droomreu, tussen de draden van de omheining door.
Ik was blij verrast. Zo vaak hebben we hier geen mannelijk bezoek.
Maar grrrrrrrrr, we waren nog maar op snuffelstage, komt het baasje naar buiten gerend.
Ze ging als een idioot schreeuwend richting Didier, allez, allez, vite, ofwel opdonderen!!!!!!

Onze prille liefde in de kiem gesmoord. Dat hou je toch niet voor mogelijk.
Het baasje en ik zijn dus vandaag niet on speaking terms, ofwel we blaffen/praten niet met elkaar.
Maar gelukkig voor mij, is Didier een amant (vriend) die het niet gauw opgeeft.

Hij houdt op gepaste afstand ons huis in de gaten, totdat hij zijn kans schoon ziet. Helaas voor hem en mij dus, heeft het baasje de omheining weer van electric voorzien.

Dus ik aan de ene kant van de omheining en mijn amant aan de andere kant. La vie c'est n'est pas drole.
Ofwel,  het leven is niet altijd leuk grrrrrrrrrrr.

Afscheid

Vandaag was het maar een treurige boel bij ons.
Het zomerseizoen loopt ten einde en daarmee ook de vakanties.
Dus als eerste vertrokken tante Lies en ome Henk met hun camper richting Pays Bas.




Ome Henk kan heel goed met de motorzaag over-weg. Hij heeft de laurier een kopje kleiner gemaakt.
Maar voordat ze vertrokken moest ik eerst nog met hen op de foto, ik ben immers trés belle.

Vervolgens bracht het baasje Cindy naar Valence om met de trein richting Pays Bas te vertrekken.
Ja, je kunt op vele manieren bij ons op bezoek komen. De koffer van Cindy was nu een stuk zwaarder dan toen ze bij ons kwam.



Kunnen jullie een geheimpje bewaren?
De koffer zat vol met Franse harde worst voor pappa Gerard, die is daar dol op.
Ikke trouwens ook. Gemeen dat ze niets voor mij achter gelaten heeft.

Het baasje roept alweer. Tante Dorette en ome Anton willen ook met mij op de foto.
Zij vertrekken als laatste naar Pays Bas.
Moet toch wel een heel bijzonder land zijn. Iedereen wil terug.





Ik kan me er eigenlijk maar weinig van herinneren.
En volgens de berichten regent het daar heel hard en veel.
Ik weet niet of ik daar wel zo'n zin in heb.

Les mots (de woorden)

Soms heeft het baasje moeite met de franse woordjes. Neem b.v. varken. We waren deze week op bezoek bij la Garenne, een boerderij hier vlak in de buurt en daar wonen Jasmine en Lavende.
Twee blozende roze varkensmadames.

Baasje vraagt tijdens het koffiedrinken aan Yvette hoe het toch met de cornichons is. "Cornichon?" zegt Yvette heel verbaasd. Ze begrijpt er niets van.
"Je weet wel", zegt het baasje "Jasmine en Lavende".
En vervolgens doet ze ook nog het knorren van een varken na.
Yvette begint te hoesten en te proesten en vervolgens barst ze uit in een luide schaterlach.
"Je bedoelt cochons", kan ze eindelijk na de tranen van haar gezicht te hebben geveegd, zeggen.
"Cornichons zijn augurken".
Ik zie het gezicht van het baasje langzaam rood kleuren.
Wat een blunder, maar ze kan er gelukkig ook de lol van inzien en vervolgens ligt iedereen in een deuk.


Ja en dan kun je alleen nog maar even polshoogte gaan nemen bij Jasmine en Lavende.

"Knor, knor Kyrah, mag je ook lekker rollebollen in de modder? of houd je daar niet van", vraagt Lavende. "Nou", zeg ik:" ik zou wel willen, maar er ligt nergens modder".
"Wij worden heel erg verwend", zegt Jasmine:" we krijgen elke dag meerdere emmers water  om te badderen en restjes eten en kool en nog veeeeeeeeeel meeeeeeer lekkers".
Ze denken zeker dat ze mij daar jaloers mee kunnen maken. Maar ik weet wat er met kerstmis met die twee rondborstige dames gaat gebeuren.
"spareribs, hamlappen, varkenshaasje, speklappen, en niet te vergeten de staart en de pootjes voor de erwtensoep.
Maar het moet gezegd worden, tot dan, kun je beter op La Garenne wonen, dan in een varkensflat op het Zeldam.

jarige Jet

Het was bijna middernacht toen ik het baasje vannacht heel zachtjes langs me heen hoorde sluipen.  Er werd van alles uit de kast gehaald en ik hoorde papier knisperen. Allemaal heel geheimzinnig.
Maar ik baalde als een stekker. Wordt ik daar uit m'n eerste slaap gehaald. Dus ik heb me kwaad omgedraaid. Want ik heb mijn schoonheidsslaapje echt wel nodig.

De volgende dag zag ik wat er aan de hand was.
Natuurlijk, Cindy was jarig en dat moest gevierd worden.
Nou, daar wilde ik wel even mee helpen.
Kaartjes uitpak-ken, een feest-neus opzetten en natuurlijk een gebakje eten.

Baasje had een hele lek-kere pruimentaart gebakken (dat wordt vanavond schieten geblazen). Maar ja, dat mocht ik natuurlijk weer niet hebben. grrrrrr.
Ik ben zogenaamd au regime, ofwel op dieet. Baasje is bang dat ik te dik wordt.
Flauwekul, ik ben hartstikke slank. Krijg heel veel beweging met al dat klauteren.
Maar onder ons gezegd en gezwegen, een taart die in de fik staat, kunnen ze van mij cadeau krijgen.




Dan toch maar een lekker stuk gedroogde pens, kan ik ook zo heerlijk van schieten.
Is het toch nog een gezamenlijk feestje.

Brief aan Acun

Lieve Acun,

Ik denk heel vaak aan jou en de rest van de clan. Was ook heel blij met je reactie in mijn gastenboek.
Jammer dat je niet hier bent, hadden we lekker kunnen kletsen als meisjes onder elkaar.



Want het baasje snapt natuurlijk niets van het hondenleven. Uiteindelijk is het een tweebener, toch?
Zucht, het valt niet mee om loops te zijn. Af en toe heb ik buikkrampen, maar dan komt het baasje even mijn buik masseren. Gelukkig hoef ik geen broekje aan.

Hoe verloopt de zwangerschap? Voor jou natuurlijk heel erg spannend. Eerste keer dat je hondenmammie wordt. Maar je bent in goede handen, want de ooms zijn al heel erg bedreven in het op de wereld helpen van puppy's en ze hebben ook een hele goede hondengynaecoloog.

En tante Cassie en je moeder Djarré houden natuurlijk ook een oogje in het zeil. Cualebal (ha, ha) loopt natuurlijk als een macho door het huis.

Ga je nu straks ook nog naar de zwangerschapsgym? Ik heb in het hondenblad gelezen, dat zwangerschapsyoga ook heel goed bevalt, heel erg rustgevend. En met de pufoefeningen kunnen de ooms je natuurlijk mooi helpen.

Nou Acun, ik hoor het voerbakje rammelen. Kijken wat het baasje vandaag weer heeft gekookt. Gisteren was het gehakt met brokjes. Vandaag zullen het dan wel kale brokjes worden. Want hier geldt de regel eenmaal in de week vlees op tafel. Wat een armoede!

Dikke kus aan jullie allemaal, maar vooral aan jou en hou je haaks.

Liefs
Kyrah :-)

Tante Betje

Ik ben een beetje sloerig in de rakker. Ik heb geen zin in brokjes en heb zelfs al een beetje gespuugd.
Maar baasje zegt dat dat er allemaal bijhoort.
Tante Betje is nl. op bezoek. Jullie begrijpen het niet?


Je weet wel de rode weken, ofwel hondenongesteldheid. Juist ja LOOPS!
Baasje zegt dat ik nu geen meisje meer ben, maar een VROUWTJE.

Ik weet niet of ik daar nu zo blij mee moet zijn. Nu krijg je natuurlijk dat gedoe met maandverband en broekjes. Grrrrrr.
En ik mag niet meer loslopen als het baasje en ik door het bos lopen.



Stel je voor al die Franse vrijers op de stoep.
Voorlopig vlij ik me lekker neer aan de voeten van de tantes Trees en Gemma.

p.s. Vanmorgen hebben we al in koor gewoeft en geblaft van lang zal ze leven, want Djarée van de ooms Albert en René is jarig.
Hartelijk geblaft allemaal. Als we weer in Pay Bas zijn, komen we de borrel ophalen! Grahaaahaaa.

Hooibalen

Zo vandaag even onze wei controleren. De luzerne, dat is een speciaal soort gras voor de geiten, moet nodig gemaaid worden.
En gelukkig hebben we daar een speciaal mannetje voor.

Namelijk Jean-Francois, dat is een echte stoere Franse boer, maar dan eentje zonder mademoiselles (koeien dus).
Hij heeft zijn hart verpand aan Deborah, zijn cherie, maar ook aan de chevres (geiten).
Samen met de papa van Deborah maakt hij de heerlijke geiten-kaasjes, zegt het baasje, want ik mag ze niet hebben.
Hij heeft wel een beetje een dikke buik van al die vele kaasjes.
Dat noemen de Fransen een gros bidon.
Als ik tegen hem opspring (mag ik niet van het baasje), zegt hij altijd spspspspspsppspspt. Blijkbaar is dat Frans voor opzouten.

Maar als Jean-Francois met zijn tractor over de wei raast, is het maaien van de luzerne zo gepiept.
Vervolgens spiest hij die grote hooibalen op de grijpers en scheurt weer naar zijn boerderij.
Want scheuren, dat kan hij die stoere Fransoos.

Skypen

Zo'n ordinateur (computer) is toch wel een hele geweldige uitvinding. Je kunt praten met mensen over de hele wereld. Vanavond was tante Anja online om de laatste nieuwtjes uit te wisselen.

Er wordt wat afgekletst tegen zo'n beeldscherm.

Maar tante Anja vertelde dat Petra (dat is een mechelse herder) weer puppy's had. En die wilde ik toch wel heel graag gezien. 

Dus Maikel vervolgens een puppy opgehaald om aan mij te laten zien.

Kom gauw kijken baasje, onvoorstelbaar dat ik ook zo petite geweest ben.

Le temps passe trés vite, n'est pas?

Stoer

Bonjour fans. Als jullie goed kijken dan zie je mij hoog en droog op de waterput zitten. Daar heb ik een belle vue. Kan ik alles prima overzien.
Het baasje was helemaal verbaast dat ik zo kon klimmen. Maar grrrrrrr daar draai ik mijn poot niet voor om. Klauteren en klimmen vind ik helemaal grrrrrreweldig.

Kroamschudd'n in la Garenne

Baasje was vanmorgen bezig met het inpakken van allemaal lekkers in een grote mand. "Kom op Kyrah, we gaan op kraamvisite." Ik had helemaal geen zin, want het was best wel warm. "Het is echt de moeite waard", zei het baasje. "We gaan naar Clarice en Othello.  Een alleraardigst stel, maar wel in het bezit van hele grote oren. Dus geen geheimpjes verklappen". Nu maakte ze mij toch wel echt nieuwsgierig. En ook wie heet er nu Clarice en Othello? Vast een heel sjiek stel.
Dus wij op pad met die grote mand met allemaal lekkers.
Hoe dichter wij het huis van dit alleraardigst stel naderden, hoe harder het geluid van een bel te horen was.

We gaan de hoek om en wat zie ik een EZEL!
"Dat" zegt baasje, "is dus Othello". Ik was met stomheid geslagen.
Alleraardigst stel had ze het over, had ze mij dus echt flink voor de gek gehad.
Maar het moet gezegd worden, Othello was wel een hele hippe ezel, met zijn halsketting met bel. Dat had ik nog niet eerder gezien.
Kijk, daar komt ook mamma Clarice aanlopen met de laatste uitbreiding.
Echt een snoepje om te zien.
Nu zijn jullie natuurlijk heel benieuwd hoe dit snoepje heet.
Hou je vast, hij, jaaaa het is een hij. Hij dus, luistert  naar de welluidende naam:

                                                
                                                        DON CAMILLO

Nou fans, ik blafte me een deuk, wat een naam hoe komen ze erop. Die wordt straks vast heel erg geplaagd als hij naar de ezelschool gaat. Ik had de hele weg naar huis de slappe blaf, Don Camillo, wat zielig. Maar omdat het zo'n leuk stel is, hier nog even een close upje van de laatste aanwinst.

Michelin-ster ingeleverd!

Vanmorgen hebben het baasje en ik "ons zwembad" eens goed bekeken. Baasje vond het zwaar vermoeiend om elke keer het zwembad te controleren op beestjes, algen, kikkers en weet ik wat niet nog meer.
Het zag er echt heel errrrrrrrg vies uit, groener dan groen. Dus de stop eruit en daar ging het water, tezamen met alle beestjes die zich hadden verzameld.

Ik zag zelfs watervlooien, ggggrrrrrrrr. Die wilde ik wel eens nader bekijken.
Dus heel voorzichtig ben ik dat grote mensenbad, waar zoveel ophef over gemaakt werd, ingestapt.

Ik wist niet hoe snel ik dat bad uit moest komen. Wat een viezigheid. Daar was geen eer meer aan te behalen.
Helaas zijn we nu geen 5-sterren verblijf meer.
Maar daar hebben we het volgende op gevonden.

Alle ooms en tantes die nu nog komen logeren, bieden we 's avonds de sterrenhemel aan.
Dan is het zelfs nog meer dan een 5-sterren verblijf.
En zeg nu zelf, daar kan zelfs het Hilton niet tegenop, dus Paris, kom maar op! Je mag zelfs je handtashondje meenemen, grrhaaahaaaa.
Maar weet je, ik ben wel erg blij hoor. Baasje heeft nl. de eeeehhmmmm schrikdraad verlegd. En nu is mijn speelweide een keer zo groot geworden.
Joepieeeeeeeeeeee.

Calendergirl

Kennen jullie Derrick? nee niet de politieagent, maar Derrick een zoon van Cuando van de peetooms.
Knappe goozer joh, baasje vindt mij nog steeds te jong, maar liefde op afstand mag wel zegt ze.
Maar goed, wat ik dus wilde zeggen, Derrick is genomineerd voor de Royal Canin kalender, maar hij kan nog wel wat stemmen gebruiken. Dus fans, als je naar de volgende link gaat, dan lukt het misschien.

http://www.royalcanin.nl/kalender2011/foto?id=13430

Wat ik trouwens nog wilde zeggen, ik denk, hmmmmm dat ik ook wel een kans zou maken, want al die Franzosen vinden mij nog steeds trés belle.

Psst, kom eens wat dichterbij, ja, nog dichterbij. Wisten jullie het al? Cuando en Acun hebben het met elkaar gedaan. Dus misschien, als alles goed gaat, gaan baasje en ik als we weer in Pays Bas zijn, kroamschudd'n. Joepie!!!!

Druk, druk, druk

Voor al die ongeruste fans, sorry, sorry, voor al die lege blaadjes op de kalender. Maar mensen wat waren we druk de afgelopen dagen. Zondagochtend heel vroeg hebben we tante Elma en haar dochter Karen uitgezwaaid en toen kregen we het op de heupen.
Dat krijg je met al dat vakantie vieren, achterstallig keukenwerk.
Er moest gewassen, gestoft en gezogen worden (laat ik het baasje natuurlijk doen, ik loop alleen maar in de weg gragrahaa).
Maar toen, toen moesten er gehakt, gesneden, gekookt, geroerd en geweckt worden, want we hadden verschrikkelijk veel groente en fruit gekregen.
En dit is het resultaat!!!!!!!

Loopt jullie het water al in de mond, fans?
Het is heerlijk en ik kan het weten, want. ik mocht nl. steeds de pan uitlkikken.
Abrikozenjam, perzikkenjam, kersenjam, pruimenjam, tomatenpuree, worteltjes, komkommer in het zuur en courgettesoep.
Dat laatste heeft het baasje gemaakt van die grote bom.
Maar we zijn nog lang niet klaar, want vanmorgen bracht voisin George weer enkele bommen en mirabellen.


Zo langzamerhand hebben we genoeg voor een heel weeshuis.
Dus fans, baasje zal wel wat meebrengen naar Pays Bas, mogen jullie ook genieten.

Groente

In la douce France verbouwt bijna iedereen met een beetje grond om het huis, zijn eigen groente. Zo ook onze voisin George. Elke ochtend om 6 uur staat hij op om te schoffelen, harken, arroser (begieten), maar vooral ook bavarder (kletsen) met zijn plantjes. En als ik dan om 8 uur met het baasje langs komt, dan heeft  hij er al een hele dag opzitten. "Bonjour George, ca va?", zegt het baasje dan. En dan zegt George:" ca va, promener Kyrah un peut?" (of het baasje met mij gaat wandelen). En dan wordt er gepraat over het weer, wel of geen regen, wel of geen zon, wel of geen wind, Zucht, kom op baas ik wil promener.

Maar elke keer dan kwijl ik op die frisgroene kroppen sla en dan denk ik:
"wat zou het heerlijk zijn om daar een keer over heen te plassen!





En dan kost het me moeite om mijn pippi op te houden.
"Helaas kan het baasje gedachten lezen, want ik wordt daar elke keer weggesleurd, merde!"
Van al die groente profiteert het baasje ook, vosine Madeline komt nl. elke keer weer met wat lekkers uit die tuin. Voor het baasje dan, ik lust dat niet.
Vandaag stond ze echter achter de draad met iets heel groots. Ze stond helemaal scheef. "Kyrah, ou est Giny?, vroeg ze aan mij. Dus ik een keer geblaft, want ik had wel een beetje medelijden met haar.
Zo'n klein vrouwtje, zeulen met dat groene ding. Het leek wel een grote bom.

Baasje komt aangesneld en neemt vol verbazing het groene ding aan. "Oh, la, la" zegt ze tegen voisine Madeleine, "c'est trés grande".
"Voisin George heeft echt groene vingers".
Ik gauw een onderzoek ingesteld.



Bleek het een reuzencourgette te zijn! Ben ik even blij dat ik brokjes eet.
Het baasje is een hele week onder de pannen met dat ding!!!!!!!! graaahaaahaa.

Tantes

Het is hier een komen en gaan van allerlei tantes. Het is niet bij te benen.

Zondag zijn de tantes Gerda en Maria vertrokken. Maar die hebben nog wel eerst een "duik" in het zwembad genomen. En in zo'n niemendal-letje gezonnebaad op de ligweide. Je wilt natuurlijk wel een beetje bruin worden, toch!


Ze waren amper vertrokken of de volgende tantes dienden zich al weer aan. Tante Elma met haar dochter Karen. Tante Elma was vroeger een juf, maar volgens mij een juf die je wel voor de gek kon houden.

Ik had haar nl. lekker te pakken. Ze was met druifjes aan het eten en toen het doosje leeg was, was ik net een bliksemschicht. Weg doosje.
Graaa, graahaa, graahhaaa. Lekker puhh.



En toen die oude doos maar achter mij aan hollen en roepen:" Kyrah laag, halt, hier, voor, blijf, potverdorie".
Ze was helemaal de kluts kwijt en in paniek.
En ik maar lekker dollen en rondjes rennen: "pak me dan als je kan".
Die juf moet nog een hoop leren hoor! Vervolgens ten einde raad het baasje erbij gehaald.
Ja en wat er toen gebeurde?

In ruil voor een snoepje doe ik alles. Nou ja, bijna alles.
En tante Elma?, die lag 's avonds helemaal voor pampus in de luie stoel.
Graahaa, grraaahahaha