Mode!

Woef, waf, kijk toch eens baasje wat een leuke kleine paardjes. Die heb ik nog nooit eerder gezien. Dat zijn vast levende grasmaaiers, ze hebben helemaal geen tijd om met mij te blaffen.
Oh, maar kijk, daar loopt er nog eentje, die heeft misschien wel meer tijd voor mij.

"Woef, waf, ik ben Kyrah, hoe heet jij?" "Hinnik, ik heet Totilas, ik ben vernoemd naar een hele beroemde hengst". "Oh, daar heb ik wel eens van gehoord hoor, buurman Bennie praat daar ook altijd over". "Maar vertel eens Totilas, waarom heb jij een jurk aan?".



 Hieeee, hinnik, dat is geen jurk hoor, dat heet een dekkleed".  "Die draag ik altlijd, als het heel koud wordt".
"Waf, wat stom, als het koud wordt, krijg ik gewoon meer haren van moeder natuur". "Woef, je valt trouwens wel op hoor, midden in die grote wei".
"Hieeee, hinnik, gaaf hé, ik ben er hartstikke blij mee". "Woef, nou eerlijk gezegd, ik zou er niet mee willen lopen." "Volgens mij had je baas nog ergens een oude nederlandse vlag op zolder liggen." " Grahahahahah".

Er was eens .......

Heel lang geleden, was er eens een hele mooie prinses. Die prinses kon uren op haar mooie troon zitten. De stof van die troon was roze, haar lievelingskleur en bestikt met gouden sterretjes. De zitting voorzien van een heerlijk zacht kussen, een streling voor haar achterwerk.  En terwijl ze heel relaxt op die troon zat, droomde ze van haar prins, die in het verre Markelo woonde. "Och Cuando, waneer zie ik je weer?, ik wil je zo graag weer .......

"Kyrah, kom op, we lopen verder", hoorde de prinses heel in de verte roepen.

"Grrrrrr, het baasje gooit weer eens roet in het eten, was ik net lekker op dreef in mijn droom."

Badderen

"Woef, waf Rintje, wat hebben we het weer mooi voor elkaar hé, banjeren door de sloot.

Waf, Kyrah, helemaal gaaf meid.

"Joh, Rintje, maar ik weet nog een betere plek, kom op gozer."

"Waf, woef, Kyrah, hier is het echt helemaal super."

"Misschien willen de baasjes wel iets in het water gooien, kunnen we mooi gaan zoeken."

"Waf, woef, Rintje, kom op, grahahaha, ik ben lekker sneller, la, la, la, la, la."

"Woef, waf, Kyrah, ik zie niks hoor, volgens mij hebben de baasjes ons voor de gek."

"Grahaha, volgens mij Rintje, is het weggevlogen."

"Waf Kyrah, dat is wel heel flauw hoor."

"Daar doe ik niet meer aan mee hoor, beetje voor nop rondrennen in dat koude water, grrrrrr."

"Geef mijn portie maar aan aan fikkie."

"Koud, koud?, dat water is helemaal niet koud."

"Woef, Rintje, je lijkt wel een trutje, in Siberië is het pas koud, waf, waf, waf!."

Oude bekenden

Dat was een verrassing. Na lange tijd heb ik weer eens gewandeld met een deel van de clan. Cassie en Cuando hebben mij meegenomen op hun favoriete wandeling.





Acun moest samen met Djarré thuisblijven, want ze wordt al een echt moeke, met al die pupjes in haar buik.
En dan kan Djarré als mamma toch het beste een oogje in het zeil houden.

Ik was heel benieuwd waar Cassie en Cuando mij mee naar toe zouden nemen. Met name Cuando deed heel geheimzinnig.
Cassie met haar oude lijf, sprong ondertussen heel lenig over een aantal sloten. Ik hoop dat ik op haar leeftijd ook nog zo vief ben. Grahahaha, woef, waf.

Na een half uur wandelen, kwamen we bij een prachtig meertje, het leek wel op een fata morgana.
"Woef, waf; blafte Cuando:"wat vind je ervan Kyrah?, is dat mooi of niet?"

"Waf, waf, Cuando, ik vind het prachtig". Vooral dat witte zand". "Dat hebben we in la douce France niet."
"Misschien kan ik iets meenemen in een zakje als souvenir grahahha."

"Joh; blafte Cuando:"je moet gewoon even lekker rollebollen in het zand, dat blijft dan hangen en dan neeem je dat mee naar huis".

Nou fans, dat hebben we inderdaad gedaan. Gerollebold, lekker met onze poten in het water gesopt, en gaten gegraven. Het was een heerlijke middag. Het baasje was minder enthousiast want in huis leek het wel een zandbak. Dus een souvenir meenemen, was toch niet zo'n goed idee. Grahahaha.

  Psssssst, niet verder vertellen hoor, maar ik ben nog steeds
                     verliefd op Cuando!

Op de koffie

Vandaag was het de beurt aan de tantes Ans en Linda om met ons te wandelen. Lekker ver, helemaal naar Beckum. Daar draai ik dus inmiddels mijn poot niet meer voor om. Maar in Beckum aangekomen, waren die tantes wel een beetje moe. Dus op zoek naar een tent waar koffie en thee geschonken werd.

Kwamen we toch bij een hele sjieke tent. Dus het baasje en de tantes druk met elkaar aan het overleggen.
Ze waren blijk-
baar bang dat ik niet mee naar binnen mocht.
Wat een onzin, ik was hartstikke schoon en ik ben woef, waf, woef, ook nog heel erg goed opgevoed.

En inderdaad, niks aan de hand. De dames aan de koffie, en ik heb in een onbewaakt ogenblik me tegoed gedaan aan de koffiemelk, ssssslurp.
Want de keuze voor lekkere hondendingen waren heel erg beperkt.
 

Ze hadden helemaal niks voor mij, ja en dan moet je jezelf maar redden, niet waar? grahahaha.

Ontmoeting

Kwamen Rintje en ik, gisteren toch zo maar tijdens onze wekelijkse wandeling, een andere Odh-er tegen.
Net als ik een hele mooie meid. En ze kwam ook nog uit het Duitse land, dus konden we ook nog even met elkaar Deutsch plaudern. Ganz lustig. Rintje was helemaal onder de indruk, zo erg, dat hij ter plekke wel even zijn kunsten wilde laten zien. Daar heeft tante Ingrid heel snel een stokje voor gestoken.
Maar we mochten wel even samen op de foto.

               Dus van links naar rechts: Rintje, Chopper en ik dus Kyrah!

Bij ons in de PC!

Vandaag hebben het baasje en ik weer eens de grote stad bezocht. Amsterdam in de regen.

Dat heb ik geweten, woef, waf. Er was geen hond te beken-
nen. Ik heb daar wel 10 minuten zitten wachten op een bankje. Volgens mij zijn die stadse honden allemaal bang om natte poten te krijgen, zucht.

"Woef, woef, baasje, dit vind ik niet leuk meer, zullen we de stad in gaan?"
"Goed idee Kyrah", zei het baasje:" als we eens gaan kijken in de P.C. Hooft-
straat, daar zijn hele mooie en dure winkels".
"Maar alleen kijken hoor!"

"Fans, ik heb mijn ogen uitgekeken, wat een glitter en glamour". "Maar toen we bij een dierenspeciaal- zaak kwamen, wilde ik toch wel even binnen kijken".
Op de stoep stond een heel vreemd hondenhok met een nephond erin".

"Binnen was het zelfs nog gekker, er stond een soort van honden-
bankje van koeienvel." "Je kon de made-
moiselles nog ruiken, gatsie".
"En dan al die accessoires, jasjes, jurkjes, schoentjes". "Wat een idioot gedoe".



"Maar fans, het mooiste komt nog, woef, waf, grahahhha". Staat daar bij de toonbank toch een deftige dame met een echte Gucci-tas". "En wat zit er in die tas?, grahahhaha". "Een piepklein hondje, met een jurkje aan". "Ik lach helemaal in een blaf, grhahahaha". "Dat had ik nog nooit gezien, een heus handtashondje." "Vond het wel heel zielig hoor". "Ze heette Melodie, grahahaha, maar dat zat niks geen melodie in, want ze mocht niet met mij blaffen, zo'n vieze hond uit het Tukkerland". "Baasje en ik zijn dubbel van de blaf naar buiten gestrompeld, wat zijn die celebreties knotsgek, waf,woef,waf!"

Jump!

Woef, waf, dat is een leuk spelletje, springen over een sloot. En hoe breder hoe spannender.

Maar ik vind het ook leuk, om in diezelfde sloot even mijn dorst te lessen van alle inspanningen en om pootje te baden.
Grahahaha.

Waterballet

"Woef, waf, Kyrah, wat gaaf hé al dat water!"
Ik kijk Rintje verbaasd aan. "Gaaf?, je bent niet wijs". Ik loop al de hele week te wandelen in de regen." "Zo langzamerhand zijn mijn voet-
zooltjes niet droog te krijgen". "En dan heb ik het nog niet eens over mijn jas, grrr."

Wat een sulletje die Rintje, nog echt een pupje hoor.
 "Zal ik jullie eens een geheimpje blaffen?"
"Hij plast ook nog steeds als een pupje, grahaha".
"Een stoere reu, beurt normaal zijn poot op, als hij plast, maar Rintje doet het nog steeds staand, grahahaha!'.
"Maar hij is wel mijn beste vriendje hoor".

"Maar hij wil altijd spelen met de dingen die ik tijdens het wandelen vind".
"Grrrdorie Rintje, laat los, ik heb die stok gevonden hoor!"
"Op kracht win ik het niet van hem, maar fans, ik ben hoogbegaafd, euhum, nou ja, heel pienter".




"Dus doe ik net alsof ik in de verte iets heel interessant zie en dan laat hij lekker los".
"Een puppypoot is gauw gevuld, grahahaha".

Knieperkes

"Kom op Kyrah, we gaan met de tantes Gerda, Maria en je vriendinnetje Oesja de knieperkestocht lopen".
"Wat", blaf ik:" Knieperkestocht wat is dat in hemelsnaam".

Het had in ieder geval te maken met wandelen. En dat doen baasje en ik graag en veel.
Dit keer stond er een tocht van 10,5 km op het programma.
Een prachtige wandeling, dat moet worden gezegd, maar wat zijn toch knieper-kes.


"Woef, Oejsa, weet jij wat knieperkes zijn?" Oesja is nl. enkele jaartjes ouder dan ik ben, dus die weet misschien wel raad.

"Waf, waf, Kyrah, als je het over de duivel hebt, links heb je een hele berg knieperkes. Dat zijn lekkere wafeltjes en die eten ze altijd in het nieuwe jaar".
Het water loopt me in de mond. Die zien er wel heel lekker krokant uit.

Gelukkig kwam er een hele lieve oma naar buiten.
Ze was trouwens wel een beetje vreemd gekleed.
En vervolgens begon ze ook nog plat te proaten.
Maar jullie weten het fans, ik ben een internationale hond, dus pas de problems.



"Wat bin ie een lief hundje, wol ie wa een lekker knieperke van mie hebb'n?"

Dat liet ik me geen twee keer vragen. Woef, waf, woef kom maar op met dat wafeltje.
En dat was me toch lekker, heerlijk krokant.
Toch ontbrak er iets, nl. slagroom.
Maar ik heb in de krant geblaft, dat ze problemen hebben met de slagroomtuit, die zou te groot zijn.


Grahaha.
Misschien is het probleem volgend jaar opgelost.
Waf, woef, waf.

Le jour aprés, ofwel de dag erna.

Het was een geweldige dag, die verjaardag van mij. Amper was tante Ingrid en co. vertrokken of de tantes Gerda en Maria kwamen bij mij op audiëntie. Ook alweer met een kadootje. Dus ik moest die tantes wel even lekker knuffelen en bedanken voor die heerlijke bonbonnetjes.


Maar ja, na zo'n enerverende dag en dat overheerlijke diner, had ik vanmorgen toch wel heel veel moeite met het opstaan.

Ik was dan ook niet blij, toen het baasje vanmorgen zo vroeg naast mijn Bidia-bed (nep hoor!) stond en mij wakker maakte.
"Allez Kyrah, opstaan, we moeten naar school".
Grrrrrrr, daar heb ik dus helemaal geen zin in.
Maar baasje was erg vastberaden, dus na vluchtig toilet gemaakt te hebben, was ik nog net op tijd klaar toen de auto van tante Ingrid met Rintje voorreed. Rintje was natuurlijk hartstikke monter en opgewekt.


"Woef Kyrah, heb je een leuke verjaardag gehad", blafte hij.
"Sssst, niet zo hard blaffen, ik heb een beetje teveel doorgezakt", blafte ik.
"Grahaha, wat stom, want je weet hoe streng mijnheer Hans is, als je niet goed luistert".
"Woef, waf, dat weet ik ook wel hoor, maar ik ga gewoon mijn stinkende best doen", blafte ik.
En weet je wat fans, het ging hartstikke goed, niemand heeft gemerkt dat ik een hang-over had, grahahaha.

Oh, ja, nog even dit, met al gefeest gisteren, heb ik helemaal vergeten om mijn broertje en zusjes te feliciteren.
Alsnog gefeliciflapstaard.

Hieperdepiep Hoera

Eindelijk dan, ik heb de hele nacht liggen woelen, zou het baasje wel aan mijn verjaardag denken? Wat dom van mij, natuurlijk denkt het baasje aan mijn verjaardag.

Kijk maar, daar komt ze al aan. Grrrrrr, nee hé, moet ik zo'n stom strik om. Daar hou ik dus helemaal niet van. Je weet toch wel baasje, ik hou niet van die frutsels, ik ben van het sportieve, dus die doe ik gauw af hoor!

Zo, dat zit beter, dat getrek om mijn nek. Woef woef.
Gelukkig heeft het baasje naast die domme strik, ook nog een kadootje voor mij.
Nl. een prachtige riem, van buffelhuid. Volgens mij fans, is het meer een kadootje voor haar dan voor mij grahahaaaa.

Klop, klop, woef, buurvrouw Ria, wat leuk dat je er bent. Ook al met een kadootje. snffffffff, maar dat ruikt lekker, 2 grote stukken lever en nog snackies.
En van tante Anja heb ik ook al botjes gekregen. En Cindy heeft een hele mooie e-card gestuurd.
Baasje en ik lagen helemaal in een deuk.
En nu gaan baasje en ik lekker wandelen, samen met Rintje en tante Ingrid.
Dat is nog eens een super verjaardag en de dag is nog niet eens om. Grahahaha.

Slipping en sliding

Het wandelen vandaag was geen pretje. Normaal gespro-
ken ren ik van hot naar haar.
Vandaag was het echter slipping en sliding ofwel spekglad.
Ik was stink-
jaloers op het baasje, want die liep flierefluitend over de ijsbaan.




Ja zij wel, met haar spikes onder de wandelschoenen.

Gelukkig was ik in een goed humeur, want Acun van de peetooms wordt mama. En dat worden hele speciale puppy's, want haar loverreu komt helemaal uit Duitsland. Je weet wel, het land, waar ik ook vandaan kom.
En zeg nou zelf, ik ben een schoonheid grahaha.
Maar als jullie willen weten hoe het gaat aflopen met Acun, dan moet je af en toe even kijken op de site van mijn peetooms. Ik tel in ieder geval de dagen, grahaha.

En weet je waarom ik nog meer in een goed humeur ben?, morgen ben ik jarig fans. Nog een nachtje slapen, (spannend hoor) en dan wordt ik 1 JAAR!
Misschien krijg ik wel een kadootje, woef, woef.

2011

HET OUDE JAAR ZIT ER WEER OP.
NU MAAR WEER AFWACHTEN WAT HET NIEUWE JAAR ONS BRENGT.

WIJ WENSEN IN IEDER GEVAL AL ONZE TROUWE LEZERS EEN GEZOND EN LIEFDEVOL 2011.
EN DAT WE SAMEN NOG HEEL VEEL LEUKE AVONTUREN MOGEN BELEVEN.