vrijdag 29 april 2011

Saint Gris

Zoals beloofd, zouden we nog even terugkomen op Umbai, de franse Beaucheron. Baasje had een foto willen maken, maar helaas is Umbai een beetje erg verlegen.

Elke keer als baasje het fototoestel pakte, trok ze zich terug in haar appartement. Dus helaas, liet ze zich niet zoals ik in vol ornaat portretteren. Maar verschil moet er zijn.
Vanmorgen heeft baasje haar alleen maar de brokjes gevoerd. Eigen schuld, dikke bult, want ze ging er nl. de laatste dagen elke keer tussen-
uit als het baasje haar uitliet.
Gelukkig ging ze dan woef, waf, linea recta naar de geitenboerderij, maar dan nog, Baasje was in alle staten.


Maar vanmorgen mocht ik dus mee naar Saint Gris, (daar woont Umbai).
Daar trof ik een oude bekende nl.:


Marigold, het paard dat zo graag met onze Sinterklaas op stap wilde. Daar moet ik dus wel even een praatje mee maken.


"Hi,hiiii,hi, bonjour Kyrah, ca va?" "Woef, waf, Marigold, wat leuk om je weer zien, je ziet er werkelijk stralend uit, ben je nog op audiëntie geweest bij Sinterklaas?" "Mon dieu Kyrah, dat je dat nog weet".
"Oui, Ik heb op jouw brief een uitnodiging gekregen om langs te komen in Spanje om mee te doen met alle andere look a likes". Woef, waf, look a likes, wat is dat?" 
"Hiiiiiiieeee, dat zijn alle schimmels die op Amerigo lijken". Woef, oké, en toen?"
"Kyrah, cherie, ik heb de dag van mijn leven gehad". "We werden allemaal glimmend opgepoetst, we kregen een hoefmanicure en toen nog een uitgebreide borstelbeurt." "Hieeeeee, het was net een beautyfarm." "Woef, waf, ja en toen, wat gebeurde er toen?".
"Hihihieeeeee, toen moesten we allemaal om de beurt met Sinterklaas op onze rug een rondje lopen."
"Woef, Marigold, kom op, laat me niet langer in spanning, mag je nu de volgende keer meelopen in de Sinterklaasoptocht."
"Oh Kyrah, cherie, ik schaam me dood, toen ik aan de beurt was, liet ik een grote kaka........, je weet wel op Sinterklaas zijn rode schoenen vallen."
"Hi, hi, hi, huuuuuu, ik moet er nog van huilen, ik ben nog heel erg triest, ik werd nl.  huuhuuhuuuhinik gediskwalificeerd".
"Woef, waf, Marigold, dat is inderdaad wel très triste, maar troost je, je heb nu wel hele mooie gemanicuurde hoeven en dat heeft niemand hier in Saint Gris, oh zo."





donderdag 28 april 2011

Geel voor de ogen

Ik vind het hier momenteel maar een saaie boel. Baasje moet haar tijd verdelen tussen mij en Umbai. Dat is de Beaucheron, waarvan ze dacht dat het wel een leuk vriendinnetje voor mij zou zijn. Nee dus, toen we met elkaar kennis maakten, vloog ze met de staart tussen de benen er vandoor.
Woef, waf, ik moest heel hard blaffen, ik ben hartstikke lief, maar die Franse Trien vond het dus helemaal niks.
De baasjes van Umbai zijn op vakantie en dus moet ze die ook af en toe een ommetje laten maken, maar daarover morgen meer.

Vanmiddag was er even tijd voor mij. Baasje had een nieuw weggetje ontdekt en dat moest ik natuurlijk ook even controleren.
Woef, waf, het was prachtig, maar het werd me geel voor de ogen. Ons pad werd nl. helemaal omzoomd door de bloeiende brem.


Hier noemen ze dat les jeunesse. Weer een woord geleerd.
En zo leren we spelenderwijs Frans, grahahah.

zondag 24 april 2011

Wandeling


Vandaag hebben het baasje en ik weer eens ouderwets gewandeld. De gekneusde teen staat weer zoals die moet staan, dus we konden weer de bergen in. Als vanouds hoog op de rotsen de omgeving verkennen.
Voor ons geen meubelboulevard of andere rare fratsen, gewoon genieten van de natuur. Waf, woef, waf.

zaterdag 23 april 2011

Portaille!

In de garage wordt al dagen heel hard gewerkt door het baasje, zagen, timmeren, boren, schroeven, het houdt maar niet op. Af en toe hoor ik gemopper, blijkbaar gaat het dan niet goed. Of ze komt met een meetlint om de maat tussen de twee garages op te nemen.

Nu wordt het helemaal span-
nend. Vosin George komt met hamer en steen-
beitel om gaten in de muur te slaan.
"Waf, woef"; blaf ik naar het baas-
je"; wat gaat er toch gebeuren? 
"Ik ben die draad helemaal zat, Kyrah".


 ik vind dat er een mooie portaille moet komen". "Portaille?", blaf ik vragend; "wat is dat nu weer?"
"Dat zie je wel als het klaar is", zegt het baasje.


Daar komt voisin George weer aan.  George vindt mij heel lief, hij vindt het ook helegaar niet erg als ik hem aflebber. Hij smaakt naar knoflook en dat vind ik heel lekker. En dan zegt hij altijd: "Ah Kyrah, tu me lave?" Of ik hem schoonlik, grahaha.

Voisin George houdt ook van uitdagingen. Hij moest blijkbaar iets op maat lassen voor de portaille, dus kwam hij steeds weer passen meten en overleggen met het baasje.
Maar ik snap nog steeds niet wat een portaille is.
Om 17.00 uur echter, was het klaar en woef, waf, woef, fans wat ben ik blij. Nu weet ik dus ook wat een portaille is.
Een POORT!!!!!!


Weg cloture (schrikdraad). Baasje en voisin George hebben een echte poort gemaakt, met genoeg ruimte, zodat ik ook nog op straat kan kijken.



dinsdag 19 april 2011

Speuren

zondag 17 april 2011

Grenouilles, ofwel kikkers!

Het was me het weekendje wel, althans voor het baasje. Voor mij was het très calme, behalve dan, dat het stukken beter gaat met mijn gekneusde teen. Er wordt dus weer wat meer gewandeld.
Maar even over het baasje dan.
Is ze toch gisterenavond naar het theater geweest. Nou ja, theater, het was de plaatselijke toneelvereniging.


En het stuk ging over een verjaardagsdiner, met allerlei toeters en bellen. Nou baasje heeft niet alle toeters en bellen begrepen, maar wel dat men ook grenouilles ofwel kikkers ging eten. In ieder geval, vertelde ze mij, dat het allemaal très grappig was.
Dat was dus de zaterdagavond.

Vandaag, zondag dus, had ze een diner met voisin George, voisine Madeleine en nog andere familieleden. En zo'n diner is altijd een hele lange zit, met een aperitief, voorgerecht, hoofdgerecht, kaas, desssert, en koffie of thee na.


Maar nu komt het, je raadt nooit wat ze als hoofdgerecht voorgeschoteld kregen!


Cuisses de grenouilles, ofwel kikkerbilletjes. Hebben ze toch heel Kyrah's lac leeggevist, waaronder Kermit de kikker met zijn mooie kwaak. Niks geen avondconcert meer in D-kleine terts.
Grrrrrrrr. toen het baasje mij vertelde dat ze die kikkerbilletjes heerlijk heeft opgepeuzeld, sprongen mij de tranen in de ogen. Dierenmishandeling noem ik dat, waf, woef. Dus voorlopig zijn we niet on speaking terms. Woef!!!!!, grrrrrrrr.







vrijdag 15 april 2011

Taalles

Sinds deze week heeft het baasje een nieuwe naam: namelijk benevol de l'Ardechoise, ofwel vrijwilligster bij de fietsvierdaagse in Saint Felicien.
Dat heeft nogal wat voeten in de aarde. Voordat ze 's ochtends vroeg vertrekt (ja hoor fans, ik krijg de welbekende aai over de bol) moet er ook iets geregeld worden met de bakker die langs komt.

Bij George en Madeleine was alles nog donker. Nou dan maar het e.e.a. op papier zetten, maar dan wel in het Frans. Dus een hoop gesteun en gezucht (ze was al een half uur eerder opgestaan) en het paneau was gereed. Met plakband op het raam bij voisine Madeleine geplakt en weg was ze.

Toen ze 's middags weer terug kwam, stonden voisine Madeleine en cousine Fernande haar al op te wachten.
Mij hielden ze met z'n tweeën vast, want ik ben très costeau en de madammekes zijn très petite.
En een lol dat die madammekes hadden.
Vosine Madeleine hield een heel betoog over het paneau dat ze op haar vitrine had gevonden. Ze dacht dat het iets van de commune was.
Dus de bril erbij op en toen zag ze dat het van het baasje was.
Ze was vol bewondering voor de franse tekst en het handschrift.
Grahaha, ikke niet hoor, ik weet hoeveel moeite het gekost heeft.


Maar cousine Fernande is heel streng, want ze verbeterd het baasje altijd, als die krom Frans praat.
Dus:" très bien, Giny, mais il manque une E." Het brood is namelijk vrouwelijk in la douce France.
Grahaha, wat een flauwekul, stoet is stoet, toch!!!!!!!




dinsdag 12 april 2011

Le jardin

Vandaag maar eens even de jardin inspecteren. Vorige week zag ik vanaf mijn plaatsje in de schaduw, dat het baasje druk in de weer was met de debrousailleuse, ofwel bermmaaier. En als ik dan al dat zweet zie en ruik, ben ik blij met mijn hondenleven hoor!  Maar blijkbaar had Jean-Francois medelijden met haar, want die kwam de tondeuse, ofwel de grasmaaier brengen.
Nou fans, er ging een wereld voor het baasje open. Ze zoefde met dat apparaat rits, rats, roets, over de pelouse, (gras dus).
Maar nu de rust is wedergekeerd, vind ik het woef, waf, woef, tijd voor inspectie.

Een heel verschil, nu het gras geen twee kontjes hoog meer is. Ik zie allerlei interes-
sante dingen liggen. Steentje hier, rubbertje daar, stuk hout, heeee, waar valt mijn oog nu op?

Een lange gele slang, en het bubbelt ook nog. Maar dat is een leuk speeltje. Even kijken, waar het ding naar toe gaat.

Woef, waf, woef, grrrrrr. volgens mij moet ik heel snel maken dat ik weg kom.
Want is dat niet zo'n ding waar ...........
baasje nee niet doen, ik ben al weg, ik zal het nooit meer doen.
Pffffffff net op tijd de plaat gepoetst, anders was ik kletsnat geworden.








zaterdag 9 april 2011

Boodschappentas


Vanmiddag was voisine Madeleine weer eens ver-
legen om een praatje. En dat doet ze altijd onder het mom van; ik kom iets brengen.
Zaten de goede gaven vorig jaar nog in de zakken van haar schort, nu heeft ze groter geschut ingezet;

nl. een boodschappentas.
"Bonjour Kyrah, bonjour Giny, ça va?"
Terwijl ze aan het kwebbelen was, dwaalden de ogen van het baasje en mij, elke keer weer naar de boodschappentas. Hoe lief voisine Madeleine ook is, ze is soms wel erg lang van stof, die tante, en daar een nicht van, erg gentil, en daar de broer weer van en voor je het weet, zijn we het hele dorp doorgeweest.
Nadat vele familieleden, vrienden en kennissen de revue gepasseerd waren, ging ze over tot de orde van de dag, ofwel het uitpakken van de boodschappentas.

Fans, wat daar allemaal uitkwam; chocola, witlof uit de jardin van George, appel, sinaasappel, banaan, fles rode wijn (lege fles graag terug) en dan iets in aluminiumfolie. En waf, waf, dat rook toch lekker. Een heuse biefstuk fans, maar niet voor mij grrrrrrr.

Had ze mij toch helemaal vergeten. Ik kreeg een schouderklopje en weg was ze.
Ze had geen tijd want ze moest pissenlit (spreek uit als piesantlie) plukken.
"Wat is dat?" vroeg het baasje.


Fans, dat zijn paardebloemen. Onze hele weide staat er vol mee. Baasje was natuurlijk erg curieus, ik ook, wat ze daar mee ging doen. Ze plukte de blaadjes en daar maakte ze een salade van. Voisin George vindt dat heel lekker. Bij ons eten de paarden het, maar hier schijnt het volgens voisine Madeleine een delicatesse te zijn.

Maar ja, die biefstuk hé, die rook wel erg lekker en was volgens het baasje ook wel erg groot.

Gelukkig voor mij, is het baasje niet zo'n kannibaal en nadat ze voor de goed orde geproefd had (moet natuurlijk wel verslag aan de voisine uitbrengen), mocht ik de rest.
Woef, waf, en dat was me toch lekker. Ik ben nog aan het uitbuiken.



Ze mag vaker langskomen met de boodschappentas. grahahahah.

vrijdag 8 april 2011

Concert

Ondanks dat we bijna in de rimboe wonen, heb je ook hier culturele evenementen en die wil ik jullie natuurlijk niet ontzeggen, waf, waf.

donderdag 7 april 2011

Warm

Terwijl het baasje vanmiddag met een aantal franse dames aan het wandelen was, moest ik met mijn gekneusde teen thuisblijven.
Maar vanmiddag vond ik dat niet zo heel erg. Ik had al even lekker gezwom-
men, omdat dat mijn spiermassa op peil houdt .



(zegt het baasje hoor).
En het was hier vandaag, echt waar, 35 graden.
We zitten zelfs nu nog steeds buiten met 20 graden, dus dat is aangenaam verpozen, toch!

Maar ik baal wel, want door die gekneusde teen, kunnen het baasje en ik niet eens de omgeving verken-
nen. Het blijft bij de weide van de buren. Nu is dat wel een heerlijke zachte onder-
grond.

Geitenvoer zegt het baasje. Maakt mij niet uit, kan ik toch nog heel voorzichtig een sprintje trekken.

woensdag 6 april 2011

Klusjes deel 1


Het was me vandaag het dagje wel. Baasje was druk met gras maaien, hibiscushaag tailleren, en tot overmaat van ramp moest ze het ook nog hoger op zoeken.
In de woonkamer was een stuk van de muur wel heel erg vochtig. Dus  wij naar buiten om te kijken wat er aan de hand was. (jaaaah, ik heb ook overal verstand van woef). Wat bleek nu, de afvoerpijp boven aan het dak was losgewaaid. Gelukkig houdt het baasje net als ik van grote hoogte. Want dit was wel op 8 meter hoogte. Voisin George opgetrommeld zodat hij de ladder kon vasthouden en het baasje gewapend met een tube pvc-lijm de hoogte in. Ca va?, zei voisin George. Trés bien, zei het baasje, gelukkig bleek het een fluitje van een cent te zijn en was er tijd om een klein wandelingetje te maken.
Dus met zijn tweeën
                                                      OP STAP!!!!!!!!





Vanwege de grootte van het filmpje moest de baas het in tweeën knippen, woef, waf, dus .........

klusjes deel 2

zondag 3 april 2011

la douce France

Ja fans, ik en het baasje zijn weer in la douce France. Na een lange rit, verdeeld over 2 dagen met een overnachting, werden we vanmiddag heel erg hartelijk verwelkomd door voisine Madeleine en voisin George. Die waren verschrikkelijk blij ons weer te zien en ze vonden mij ook trés beau, mooi dus, waf, waf.  Baasje vond dat ik heel erg lief was geweest tijdens de rit, geen enkel blafje of protest, plassen, poepen en hup weer in de voiture. Ben vanmiddag dan ook verwend met extra pensstaafjes. Ik moet wel even wennen aan al die ruimtes, dus loop de hele tijd maar achter het baasje aan, anders verdwaal ik nog, woef, waf.

Natuurlijk moest ik ook weer even de omgeving verkennen. Dat zag er allemaal geweldig uit. Het zonnetje scheen en het was lekker warm, hoewel, geef mij maar schaduw. En overal bloesems van alle fruitbomen.


Al die ruimte en dat sappige gras noodt natuurlijk uit tot het trekken van een sprintje. Hartstikke gaaf joh.
Baasje moest wel lachen, maar was ook wel een beet- je boos, vanwege mijn zere teen.


Maar die heeft ze heel goed afgeplakt met sporttape, dus dat is best wel uit te houden.

Kyrah's lac, dus mijn meertje was er ook nog steeds. Maar volgens het baasje lag daar nog een beetje teveel rommel in van de bomen.
Dus die duik houd ik nog tegoed.
Maar fans, ik denk dat ik het hier wel ga uit-houden, waf,waf.