2013

Woef, Rintje en ik hebben tijdens onze laatste wandeling van 2012 eens even nagedacht over een mooie nieuwjaarsspreuk. Waf, woef, aangezien we allebei geboren zijn in Duitsland, dachten we laten we het eens in onze Muttersprache doen.
Dus fans,    "wir wensen jullie einen Guten Rutsch ins Neue Jahr", ofwel, een hele goede jaarwisseling gewenst"!
"Zo goed Rintje?" "Woef, Kyrah, zo is het perfect."

Griezelig!

Woef, waf, daar heb ik me toch een avontuur meegemaakt, brrrrr, als ik er aan denk, griezelig ik nog.
Het was in de buurt van Haaksbergen. Een plaatsje waar niets mee is hoor, maar ze hebben wel hele geheimzinnige plekjes in het buitengebied.
Wij kwamen van het bos, waf, waf, bij een hele vreemde tunnel. Ik liep weer eens aan kop om de boel te verkennen. Baasje en buurvrouw Ria, zoals gewoonlijk druk aan de klets.
Inmiddels, waf, woef, had ik ook al een hele vreemde lucht geroken. Dus met mijn speurneus over de grond  had ik helemaal geen oog voor de omgeving

Ik was dan ook stomverbaasd toen ik uit die tunnel kwam, en we over een heel vreemd pad naar de overkant van een vijver moesten. Het baasje zei dat dit stapstenen waren. Woef, nou ik vond het maar een vreemdsoortig pad hoor.
Maar die lucht, fans, werd steeds sterker. Het rook naar, ja wat zal ik blaffen, ijzer, lood, verf en iets onbestendigs.
Woef, na een hele tijd over dit pad gelopen te hebben kwamen we bij een bosje, grrrrrrr en daar zag ik ook waar de lucht bij hoorde.

Waf, woef, waf, fans, staat daar in de middle of nowhere, een heel eng beest. Ik schrok me het apezuur, zo'n griezel had ik nog nooit gezien. Hij verroerde geen vin, en maakte ook geen geluid.

Gelukkig ben ik niet zo heel erg bang aangelegd, dus toen ik van de schrik bekomen was, toch maar even polshoogte genomen.

Moest ik ook nog eerst door een sloot banjeren, (koud hoor), maar toen was ik eindelijk dichtbij genoeg, om dit enge beest eens goed te inspecteren en te besnuffelen.

Woef, wat schetst mijn verbazing, het BEEST was hartstikke nep!

Het was gewoon Kunst, kleine k hoor, want ik houd niet van nepbeesten grrrrrrr.

Volgende keer, hoop ik dat ik weer eens een echt beest tegenkom.

België

 Waf, woef fans, jullie hebben nog enkele avonturen van mij tegoed. Ik ben weer eens op visite geweest bij mijn Belgische vrienden. Altijd een gezellige boel daar. Natuurlijk had tante Jitsel weer van allerlei lekkere dingen in huis gehaald. En dan denkt ze ook altijd aan mij. Slurrrpp, heerlijke pensstaafjes. Daar lik ik mijn poten altijd bij af.

Woef, daarna moet ik natuurlijk wel even uitbuiken, dus op naar het bos. In België, heb je van die grappige borden. Op dit bord staat woef, waf, wat er allemaal op deze weg toegestaan is.
Woef, zie ik dat goed!, er staat helemaal geen hond op. Nonderju, zou het hier verboden zijn voor honden? Grrrrr.

 Even polshoogte nemen, misschien kunnen we een andere bosweg nemen. Zo langzamerhand liggen die pensstaafjes wel heel erg zwaar op de maag.

Woef, kom op allemaal, dit lijkt me wel wat. Speelzone, wel met een mensch erop, maar ik doe net of ik niet kan lezen.

Waf, dit lijkt er beter op. Een tunnel, met allemaal lekkere Belgische luchtjes. mmmm, volgens mij ruik ik frieten. Niet raar natuurlijk, want die Belgen staan bekend om hun frieten.

Woef, zo is het zelfs nog beter, ik en grote hoogtes, kan ik alles goed overzien. Grrr, jammer, het baasje roept, we moeten weer terug. Randy gaat frieten bakken en die mogen natuurlijk niet koud worden.

En het baasje moet de auto nog inpakken, want ome Frans heeft van alles gefrutseld, waaronder een echte villa voor de vogels. Moet ik de aandacht van het baasje weer delen. Grrrr

Tussendoortje

Woef, baasje is erg druk met Sint en zijn zwarte Pieten, dus even geen avontuur, maar wel een mooi statieportret van mij en mijn grote vriend Rinus.

Teleurgesteld

Woef, was het de vorige week voornamelijk natte voeten. Dit keer vlogen de bladeren me om de oren.

Ja het was weer tijd voor onze wekelijkse wandeling, alleen is het baasje tegenwoordig niet zo snel met het verslag. Waf, en mijn voeten zijn te groot voor het toetsenbord. Dus baasje, aan het werk.
Al dat blad is gaaf hoor, het voelt woef, waf heel zacht aan mijn welgevormde voeten en het ritselt ook zo gezellig.

En toen kwamen we toch een heel raar ding tegen. Allemaal wit met zwarte stokken. Oh ja, en het hangt aan een stukje leer. Nog nooit eerder gezien. Waf, waf. Volgens mijn baasje is het een kunstwerk, maar dat betwijfel ik hoor. Want de vogelhuisjes waren ook opgepimpt. Woef, dat betekent mooi gemaakt. Maar ik vind het maar een raar ding hoor, daar midden in het bos.

Woef, onze volgende halte, was waarachtig weer een  boerenkraampje. Allemaal lekkere dingen, dacht ik dus. Maar bij nadere inspectie, zat er weer niks bij voor een hongere hondenmaag. Grrr. Eigengemaakte jam, chutney en dat soort onzin. Misschien moet ik toch eens contact opnemen met de boerin die al die lekkere dingen maak. Ze moet gewoon een enquete ophangen, je weet wel zo'n vragenlijst. Wat wil uw hond tijdens een lange wandeling.

Waf, en dan schrijf ik, ofwel het baasje: "Kyrah wil een lekker stukje eigengemaakte verse worst!" Grahaa.

Het kon beter.

Soms heb je van die wandelingen, woef, waf, die je niet voor de 2e keer wilt lopen. Bv. vandaag, een wandeling langs een waterloopje. Dat waterloopje had ook nog een naam, Poelsbeek. Woef, waf, ik bedoel maar, wat is een Poelsbeek in hemelsnaam?

Waf, waf alleen maar water en nog meer water. Saai fans, en ook nog hartstikke koud. Ik was dan ook heel blij, toen we na verloop van tijd in de verte een marktkraampje ontdekten. Woef, misschien verkopen ze daar wel iets om op te warmen.

Helaas, alleen maar potten, gevuld met jam en chutneys. Niks geen lekkere dingen voor een koude en natgeregende hond. Zucht, woef, waf dan toch nog maar even op de tanden bijten en Poelbeek bedwingen. Maar ik kom niet weer hoor. grrrrr

Brief van Flora

Woef, waf, kreeg ik gisteren toch een brief van mijn grote vriendin Flora. Ik heb haar deze zomer heel erg gemist. Maar Flora is een hele bereisde hond. Met haar mummy en daddy reist ze de hele wereld rond. Deze hele zomer was ze in Engeland en nu zit ze weer in la douce France. We hebben elkaar net gemist. Hebben die baasjes toch slecht geregeld. Maar wie weet komt ze nog weer naar Nederland.

Hi Kyrah

I have had a very exciting time since we last met. On Saturday my mum and dad took me with them in the car to see my friends Bandit (border collie) and Moose (Large munsterlander). The people did a lot of kissing and talking and stuff when we got there but that was OK because Bandit and Moose and I were allowed to play ball in the garden till after it got dark. Bandit gets very possessive about the ball so you have to let him have it, otherwise he rounds you up like a sheep. There were lots of family people there, old ones like my mum and dad and young ones and the meal smelt very nice. We dogs had to put up with dog food in the kitchen while the people sat around and ate so much food and talked and talked and laughed. What a waste of good food. I do not understand why they take so long to eat it. After that they shut us all up in the dining room (no food left at this point) and drew the curtains and they went outside. We could hear terrific bangs and whooses and Bandit said it was fireworks (he is a rescue dog so he knows lots of things that babies like Moose and I don't) but we weren't worried, we just went to sleep.

Then the next morning I was woken up in the middle of the night by my mum muttering about not being late for the tunnel and I had to go and do a pee in the garden when I'd rather have been curled up in my nice cosy bed. And then she put me in the car and it had shrunk! >Usually I've got lots of room for all my paws and I can stretch out how I wish but this time there was only a little space between bags and cases and suchlike rubbish and to crown it all, half my seat was taken up by Tiptoes the cat in her catbasket. She was very upset because my mum had done the same to her and sneaked up on her while she was asleep and put her in the basket before she knew what was happening. And she was even more upset because her cat basket was hidden under mounds of bags and coats and she thought she was going to suffocate. Good job my mum heard her muffled miaows and repacked the entire back seat while we were in the Tunnel. After that Tiptoes was very quiet and I was very bored so I just went to sleep. Every now and then mum and dad made me get out the car and smell some new grass and do a pee and every time the grass was in a different place. Very strange. Anyway after I had slept for 16 hours in my tiny bed we finally got here and believe it or not, its my other house, the one in France. I was very pleased to be back and so was Tiptoes but mum kept going on about the painter having left tins of paint all over the place and where were the clean bedclothes and how did that get there. She makes life very difficult sometimes does my mum. Also she's not much good with computers cos she's changed the font size without intending to and now can't change it back. Anyway I hope you can read this and you're having a nice time and some good walks and nice treats and I must go to sleep. I have only had 12 hours so far today. Oh yes, I heard mum talking about having me spayed next week. Just as well I don't understand.

Bye for now

Flora (with a little help from her mum)

Pays Bas

Woef, waf, het heeft even geduurd, maar hier ben ik weer. Terug in het koude kikkerlandje. Dat is wennen hoor, niet meer soezelen in de zon, maar klappertanden in de regen.
Maar het heeft ook z'n voordeel, want het was een weerzien met mijn vrienden.

Waf, je zou het niet zeggen, maar deze pluizenbal is Ella, mijn nieuwe buurmeisje. Net geboren voordat  ik vertrok naar la douce France, maar nu groot genoeg (nou ja groot!) om te spelen.
Ze heeft wel een hele vreemde manier van spelen hoor. Rent steeds rondjes om me heen en dan gaat ze weer op de rug liggen.

Waf, waf, ik vind het hartstikke leuk hoor Kyrah dat je hier woont. Ik vind het enig om met je te spelen en ik ben lekker sneller dan jij, grhahah.

Woef, gelukkig voor mij, heb ik nog andere vrienden, dan alleen maar dit onderdeurtje.

Mijn grote vriend Rinus, was hartstikke blij om mij weer te zien. En ik ook met hem hoor. Lekker met z'n tweeën dollen in de wei. Sjonge, wat heb ik hem gemist.

Woef Kyrah, hoe was het in la douce France? Kun je al goed Frans blaffen? Waf, dat valt wel mee Rien, weet je, hondentaal is toch wel een beetje internationaal. Ik had dan ook helemaal geen problemen als ik met Bintje speelde. Woef, Bintje, volgens mij is dat een aardappel. Waf, Rien, dat klopt, haar baasje had niet echt veel fantasie. Maar ze was wel heel lief hoor.

Woef, waf, kom Kyrah, genoeg geblaft, we gaan even lekker een slootje pakken. Dat is alleen maar leuk als ik dat met jou kan doen. Waf, leuk Rien, het smaakt toch wel echt naar Nederlands water graha,ahah. Maar wel koud hoor, brrrrrrr.

Stil

Woef, waf, het is hier maar een kale bedoening. Was het gisteren nog een gekakel en iaa, van jewelste. Vandaag is het doodstil. Niet alleen voor onze leasekippen Bep en Toos, maar ook voor onze lease-ezel Anito is la vacance fini. Waf, allemaal na een goed leven bij ons, weer terug naar St. Gris.

Gelukkig voor mij is tante Lucy gearriveerd en was er weer tijd voor een mooie wandeling, 20 km dit keer.

 Woef, 20 km. fans, berg op, berg af. Gelukkig heb ik inmiddels een hele goede conditie. Dus had ik ook nog wel de energie om af en toe op een rots te springen.

Baasje vindt dat maar eng als ik grote hoogtes opzoek. Waf, beetje kinderachtig, vinden jullie ook niet. Je hebt dan juist een prachtig uitzicht.
En ik heb gelukkig een heel goed evenwicht, dus waarom maakt ze zich zo druk. Dom hoor!

Het werd zelfs nog spannender toen we na wat geklauter bij de Cuve du Duzon aankwamen. De oorsprong van de Doux. Waf, woef, jammer genoeg was de waterval droog, maar joh fans wat een diepte. Wel 20 meter. Dus baasje elke keer, Kyrah kom hier, weg daar. Zit, af. Zucht wat een paniek.
En het was zo verschrikkelijk gaaf. Lekker over de richel lopen en dan naar beneden kijken.
Er was zelfs een echo. "Woef, en dan klonk er in de verte "oef".

Tante Lucy vond het tijd voor een meditatie. Dus waf, woef, dacht ik, laat ik dat ook maar eens doen.

"Ooooooooooooommmmmmmmm". Dat zeggen de monniken in Tibet ook. Nou dat klonk hier best wel gaaf hoor. Dus ik ga nog even door fans: " ooooooooooooooommmmmmmmmmmmmmm"

Bintje

Woef, woef, Kyrah, oehoe, tu es la? Iek wil graag met je buiten spelen.
Bij ons op de ferm is het vreselijk saai. Je suis trés triste.

Waf, dat is gezellig, Bintje komt op bezoek. Bintje is genoemd naar een aardappelmerk. Ze woont bij Claude op de boerderij, je weet weet wel van de mademoiselles. Daar hebben ze maar weinig fantasie. Wie noemt een hond nu naar een aardappel. Maar Bintje is heeel zielig, haar mama is een tijdje terug spoorloos verdwenen. Dus nu verveelt ze zich soms en dan komt ze bij mij op visite.

 Bonjour Kyrah, ca va? Woef, hallo Bintje, ja alles is goed met mij. Woef, vind je .et niet vervelend dat iek bij jou kom spelen? (Bintje heeft net als Anito moeite met sommige woorden). Woef, welnee meid, gezellig dat je er bent. Wij hebben een nieuwe inwoner.
Woef, c'est vrai, een nieuwe, .oe zal iek .et zeggen, een nieuwe amie?

Woef,  nou niet echt een nieuwe vriend hoor, wij hebben een gedoogbeleid. Als ik hem niet lastig valt, laat hij mij ook met rust. Loop maar met me mee. Hij woont in het raam. Non, Kyrah wat ies dat allemaal, in de fenetre, en wat ies gedoogbeleid? Nu ben iek toch wel .eel erg curieuse.

 

Woef, Bintje, mag ik je voorstellen aan monsieur Socks. Hij mag bij ons wonen, maar hij moet voor zijn eigen diner zorgen, zegt het baasje. Hij houdt van wild, muizen en zo en die eten wij niet.

Ik was helemaal niet blij met hem hoor Bintje. Wij hebben al de dames Bep en Toos en natuurlijk monsieur Anito en nu is daar Socks ook nog bijge-komen.
Gelukkig vraagt hij woef, waf niet veel aandacht. Eigenlijk is het maar een stille gozer. Maar het is wel een hartenbreker. Waf Kyrah, een .artenbreker? wat ies dat? Grahaha, hij doet het met de twee dames die bij voisin George wonen, Wistiti en Cloë.  Ah, woef, iek snap .et, .et ies gewoon een char-meur.
Woef, waf, inderdaad. Kom gaan we een potje judoën, want als je te dicht bij monsieur Socks komt, krijg ik de volle wind in mijn snuit, ofwel hij gaat blazen!

Woef, kijk Bintje, dit soort spelletjes kan ik alleen maar met jou spelen, al het vee wat hier rondloopt, is te teer gebouwd, grahahaha.

Wandelen

Deze week hadden we bezoek uit Pays Bas, buurman Bennie en buurvrouw Ria. Woef, oh ja ook nog ome Han en tante Annie. Het was een gezellige boel hier in la douce France. Gelukkig houden ze allemaal, net als ik, heel erg van wandelen.

Dus had het baasje een hele mooie tocht uitgezocht, door de wijnvelden.

Daarvoor moesten we wel een heel eind klimmen. Waf. woef, wel 344 meter stijl omhoog. Ik was natuurlijk zo boven met mijn grote poten.

Ome Han moest wel even uitrusten, maar volgens mij was hij ook wel heel erg onder de indruk van het mooie uitzicht.

Buurman Bennie moest natuurlijk weer even ondeugend zijn, woef, waf. Hij kon het niet laten om mij even te plagen. Maar dat vind ik niet erg hoor.

Ik ben maar even gaan liggen, waf, woef, zodat ook de dames rustig naar boven konden klimmen.

Perdu ofwel verdwaald.

Woef, waf, wat krijgen we nu. Baasje heeft boodschappen gedaan, maar volgens mij heeft ze niet alleen brokjes gekocht, maar ook iets anders. Zie ik dat nu goed, het zal niet waar zijn. Er zit een vreemde hond in onze auto, grrrrrr.

Wat blijkt, baasje kwam dit hondje tegen op de weg, moederziel alleen. Net als Remi, je weet wel van al-
leen op de wereld.
Baasje deed het portier van de auto open en voordat ze het wist, zat "Remi alleen op de wereld" pontificaal in onze voiture.
Wat nu?


Gelukkig had "Remi alleen op de wereld" een heel mooi rood halsbandje om met een telefoonnummer.
Dus baasje in haar beste Frans gebeld met de patron van "Remi alleen op de wereld".
"Remi, alleen op de wereld", was vanmorgen weggelopen en hier komt het! Ze had haar baby's alleen achtergelaten. Wat wreed, vinden jullie ook niet! Maar ze had wel heel erg ver gelopen, nl. 30 km.

Toen ze echter de auto hoorde van haar patron was ze wel heel erg blij hoor. Ik denk dat ze gewoon een aanval van kraamkolder had.
En weet je wat haar naam was! Effie. Woef, Effie is herenigd met haar baby's en ik heb gelukkig het rijk weer alleen.

Ik heb mijn kruiwagen volgeladen met ..........

Waf, ik begrijp er niets van. Geitjes worden toch normaal geboren in het voorjaar of niet? Nou hier dus niet. Op de boerderij GAEC Rousset worden er aan de lopende band geitjes geboren. Wel heel schattig hoor.
Als je wilt meegenieten, klik dan op onderstaande link en dan krijg je net als ik, last van het voorjaar.

Helaas moest het baasje de muziek verwijderen, i.v.m. de auteursrechten, zucht, het is wat.


De geboorte van geitjes

Gateau

 Vandaag ga ik met Gateau en enkele madammekes wandelen. Gateau is een grappig klein reutje. Maar woef, ik maar niet aan zijn naam wennen. Dat betekent nl. gebak. Gelukkig vindt hij hetzelf niet erg. Of, grahahah, hij is te dom om te weten wat het betekent. Maar wij zijn dikke maatjes.

"Bonjour Gateau, ca va? "Woef, bonjour Kyrah, oui ca va bien. Ik heb erg veel zin om te wandelen, toi aussi?" "Woef, jazeker Gateau, lekker struinen in het bos". "Waf, struinen, quest-ce-que c'est?"
"Wat dat is, woef, gewoon, lekker rennen".
"Woef, oui, heb ik weer een Nederlands woord geleerd".

"Waf, woef, daar gaan we dan." Ik loop altijd voorop, want die Franse madammekes zijn soms een beetje angstig aangelegd. Stel je voor dat er ergens een sanglier (wild zwijn) op het pad verschijnt.
Ik lust ze rauw hoor, (denk ik), maar ik ben ze gelukkig nog nooit tegengekomen. Ik heb wel de sporen gezien. Ze woelen altijd de hele grond om.

Sjonge, wat gaat dat weer langzaam. Die madammekes hebben elke keer wat te kletsen. En in plaats dat ze dat onder het wandelen doen. Waf, nee hoor, ze gaan dan stilstaan en dan volgt er een heel dispuut. Echt Frans!
"Woef, waf, kom op treuzeltrienen, even overschakelen naar de vijfde vitesse". De conditie van de Franse madammekes wordt elk jaar minder. Ik denk dat ze teveel gateau's eten. Grahahahh.
"Gateau, kom op, bijt ze in de kuiten, dan willen ze wel marcheren" (grapje hoor!"

"Woef, Kyrah, dat is niet erg gentil (aardig). Dat ga ik echt niet doen hoor!"
"..Hhhhhhhhh pffff, ik ben helemaal buiten adem".
" Ik kan ook niet zo snel hoor, je weet toch wel dat ik van die korte pootjes heb!"





"Waf, sorry Gateau, ja ik weet het je hebt van die korte pootjes, maar ik vind je heel aardig hoor, dus samen uit samen thuis".

Tussendoortje

Woef fans, ja daar ben ik weer. Sorry  hoor dat het zo lang duurde. Maar ja, ik was weer ziek. Baasje opnieuw met mij naar de dierenarts. Opnieuw een spuit. Grrrrr. Dit keer kwam het van een varkensoor. En dat wilde maar niet verteren. Dus speelde mijn buik weer op. Krampen, woef, vreselijk, maar nu gaat het weer goed hoor.

Maar baasje vond dat ik even pas op de plaats moest maken, ofwel heinig an! Grrrr. Volgens mij was dat een smoesje, want ze had alleen maar oog voor haar naaiwerk hoor.

Dus toen het aan de waslijn hing, ben ik maar even gaan kijken.
Al die verknipte lapjes, waar je maar lol in hebt. Maar blijkbaar, woef, waf, komt er nog een vervolg.
Met naald en draad heb ik begrepen.
Woef, ik ben benieuwd, maar ik zal jullie op de hoogte houden hoor.
Maar ik ben blij dat ik morgen weer met Gateau, mijn franse vriend mag wandelen.

Kralen.

Waf, woef, wat hoor ik toch steeds? Ssssst, even stil fans, ik moet nog even heel goed luisteren. ......... horen jullie het ook?, elke keer van dat getik op elkaar. Volgens mij komt het uit de wei, waar mijn vriend Anito loopt.
Woef, nee maar, kijk dit eens. Anito heeft een metamorfose ondergaan, grahahaha

Waf, waf, Anito, wat is er met jou gebeurd? Kun je mij nog wel zien met dat gordijn voor je ogen?

Iaa, iaa, Kyrah, mon ami, iek ben .eel erg blij. Iek .eb geen last meer van de mouches (vliegen).

.et was een cadeaux van Wouter en Aniek. Woef, dus je draagt een vliegengordijn voor je ogen?

Iaa, Kyrah, jij moet mij niet uitlachen, dat ies niet gentil.
Dit gordijn, .et .elpt .eel goed .oor tegen de mouches.
Die mouches, die zaten altijd op mijn ogen. Iek moest elke keer .uilen.
Woef, sorry hoor Anito, maar ik vind wel dat je er een beetje uitziet als een circusartiest.
Iaa, Kyrah, jij maakt mij aan het .uilen. Iek was zo blij met mijn vliegengordijn. En nu scheldt jij mij uit.
Oeps, Anito dat was niet mijn bedoeling. Ik vind de kraaltjes wel heel mooi hoor.


Waf, word je niet een beetje simpel van dat geklik om je hoofd? Iaa, iaa, iek moest even wennen, maar dat gaat .eel gauw hoor. En weet je, .et .oudt de mouches lekker op een afstand.

Ik druip langzaam af, stiekem in mezelf lachen. Die Anito, ik vindt het echt geen gezicht hoor. Ben blij dat ik geen last van de "mouches" heb, loop ik tenminste niet als een "circusartiest" door het bos, grahahaha.

Chasse

Pief, paf, poef, grrr, nee hé het is weer "chasse", ofwel de jacht is in la douce France geopend. Dat betekent dat ik mijn giletje weer aan moet.
Want die Franse jagers, die richten hun fusil (geweer), op alles wat beweegt. Woef en laten we wel wezen ik ben een groot object. En als men de lunettes (bril) niet draagt, zien de jagers mij aan voor een loup.

Dit keer was het echter gedeelde smart, woef, waf, want tante Dinie, Wouter en Aniek waren ook aan de beurt. Wouter vond ons, grahaha, net wegarbeiders en hij vond het helegaar niet prettig. Dat getranspireer in het plastic giletje. Maar blaf nu zelf, wij staan er toch mooi gekleurd op, woef, woef.