Gateau

 Vandaag ga ik met Gateau en enkele madammekes wandelen. Gateau is een grappig klein reutje. Maar woef, ik maar niet aan zijn naam wennen. Dat betekent nl. gebak. Gelukkig vindt hij hetzelf niet erg. Of, grahahah, hij is te dom om te weten wat het betekent. Maar wij zijn dikke maatjes.

"Bonjour Gateau, ca va? "Woef, bonjour Kyrah, oui ca va bien. Ik heb erg veel zin om te wandelen, toi aussi?" "Woef, jazeker Gateau, lekker struinen in het bos". "Waf, struinen, quest-ce-que c'est?"
"Wat dat is, woef, gewoon, lekker rennen".
"Woef, oui, heb ik weer een Nederlands woord geleerd".

"Waf, woef, daar gaan we dan." Ik loop altijd voorop, want die Franse madammekes zijn soms een beetje angstig aangelegd. Stel je voor dat er ergens een sanglier (wild zwijn) op het pad verschijnt.
Ik lust ze rauw hoor, (denk ik), maar ik ben ze gelukkig nog nooit tegengekomen. Ik heb wel de sporen gezien. Ze woelen altijd de hele grond om.

Sjonge, wat gaat dat weer langzaam. Die madammekes hebben elke keer wat te kletsen. En in plaats dat ze dat onder het wandelen doen. Waf, nee hoor, ze gaan dan stilstaan en dan volgt er een heel dispuut. Echt Frans!
"Woef, waf, kom op treuzeltrienen, even overschakelen naar de vijfde vitesse". De conditie van de Franse madammekes wordt elk jaar minder. Ik denk dat ze teveel gateau's eten. Grahahahh.
"Gateau, kom op, bijt ze in de kuiten, dan willen ze wel marcheren" (grapje hoor!"

"Woef, Kyrah, dat is niet erg gentil (aardig). Dat ga ik echt niet doen hoor!"
"..Hhhhhhhhh pffff, ik ben helemaal buiten adem".
" Ik kan ook niet zo snel hoor, je weet toch wel dat ik van die korte pootjes heb!"





"Waf, sorry Gateau, ja ik weet het je hebt van die korte pootjes, maar ik vind je heel aardig hoor, dus samen uit samen thuis".