Koud!

Woef, waf, was het woensdag nog 29 graden en vielen de mussen van het dak. Gisteren was het nul, ja, jullie zien het goed. Nul graden, dus veranderde de regen in sneeuw. En koud, brrrr arme Anito en Chica. Die liepen daar hun diner bij elkaar te grazen in de sneeuw.

Waf, nou mij niet gezien hoor. Ik heb mijn ranke lijf uitgestrekt op de vloerverwarming (lekker warm aan mijn kont) van de keuken en tijdens de sneeuwstorm mijn middagdutje gedaan!

Parade Venitienne

Woef, een keer helemaal wat anders. In het weekend is het baasje naar Arlebosc geweest. Een klein charmant plaatsje op 10 km van ons huis. Daar was een parade met allemaal verklede mensen. En omdat het zulke prachtige kostuums waren, heeft het baasje een film gemaakt.
Zodat ik, maar ook mijn fans, allemaal kunnen meegenieten.

Klik op onderstaande link en jullie fans, kunnen ook meegenieten.

Parade de Venitienne

Desinfecteren!

Woef, wat is het baasje toch van plan? Lange schort voor, handschoenen aan en een stinkgoedje in een emmer. Volgens mij is ze niet veel goeds van plan. Gelukkig het is niet voor mij bedoeld. Waf, ik weet het al weer, monsieur Anito klaagde over jeuk. Hij balkte dat hij er gek van werd.

Ja en dan weet het baasje wel raad. Dan krijgt hij een schrobbeurt met een harde borstel en een desinfecterend middel.
Zwaar spul hoor en stinken, woef, ik ben blij dat ik dat niet hoef te ondergaan.




Het had nog al wat voeten in de aarde voordat ook mademoiselle Chica bij het baasje kwam.

Woef, waf, na de schrobbeurt, moeten ook de ogen schoongemaakt worden. Monsieur Anito vindt dat allemaal heerlijk. Maar het mademoiselleke moet daar allemaal nog aan wennen.

Helaas voor mijn harige vrienden, blijft dit niet bij een keer, maar moeten alle behandelingen een aantal keren herhaald worden.

Maar voor nu, is de rust weergekeerd en zijn ze even bevrijd van de jeuk. Dus puur genieten. Woef!

Gearriveerd in la douce France

Woef, het is al weer een tijdje geleden dat ik jullie heb verteld over mijn avonturen. Er is heel veel gebeurd hoor. Waf, ik zit al weer een week in la douce France. Voordat het baasje alles weer eens op dreef had, zucht, wat een gedoe. Druk, druk, druk.

Woef, nadat het gras was gemaaid, hebben we Bep en Toos op gehaald. Jullie weten het wel, onze legbatterijen.

Waf, de dames stonden in de rij voor een vakantie in de kippen-
bungalow.
Het had zich blijkbaar al rondgezoemd, dat we weer in het land waren.

Het was niet gemakkelijk om te kiezen hoor. Uiteindelijk heeft het baasje gewoon met de ogen dicht, een greep in het kip-penhok gedaan.

Een dag na de kippen, woef, waf, arriveerde een bolide, met daarin een ezel. Eerst Anito, dat had nogal wat voeten in de aarde. Want hij is toch echt dat kleine autootje ontgroeid.
Hij transpireerde dan ook aan alle kanten.

Woef, daar bleef het dus niet bij. Een ezel kan nog wel, dacht ik. En Anito en ik kennen elkaar al jaren. Komt er verdorie een half uur later de bolide dus nog een keer voorrijden.
Het zusje van Anito, Chica arriveert. Nou fans ik was in alle staten.

 Moet ik verdorie de aandacht van het baasje delen met niet 1, maar 2 ezels. Woef, waf.
Heel eerlijk gezegd, is Chica wel een dropje hoor. En nu is Anito ook niet meer zo zielig alleen. Hij was namelijk 's ochtends nogal vroeg wakker en dat moest iedereen weten grrrrrr.

Woef, waf, al met al fans is het hier een echte beestenboel geworden. Dat wordt nog een gezellige boel hier.