Prettige feestdagen

Woef, waf fans, ook dit jaar zijn het baasje en ik naar een geheime lokatie gegaan om speciaal voor jullie een Christmas-special op te nemen.
We hebben heel erg hard geoefend op zang, dans en natuurlijk instrumenten.
Dus ik zou zeggen, klik onderstaande link aan en geniet. Grahahaha.


prettige feestdagen

IJskoude honden

Yoehoeeeeee, yoehoeeeeeee, hoorde ik in de verte. De koude rillingen liepen over mijn ranke lijf. Het leek wel wolvengehuil. Nu ben ik gelukkig niet bang aangelegd, dus moest ik wel even op onderzoek uit.

Kom ik toch midden in een meute hele speciale honden terecht. Allemaal gekleed in een heel hip oranje gekleurd tuigje. Woef, je snapt wel fans, daar moest ik even nader kennis mee maken.
"Woef, waf, ha doggie's ik ben Kyrah, jullie soort heb ik nog nooit gezien". "Waf, waf, dat moeten we dan even heel gauw rechtzetten". "Ik ben Aika, daar links is mijn vriend Piri, en die 2 meiden daar zijn Amber en Ruska". "Wij zijn Siberian Husky's".
"Woef, waf, komen jullie helemaal uit Siberië?, daar is het toch hartstikke koud". "Waf, nee hoor, onze voorouders komen daar vandaan, maar wij wonen in Borne" .
"Woef, waf, maar wat doen jullie dan hier in de Plaay?". "En waarom hebben jullie van die tuigjes aan?"
"Nou, woef, weet je Kyrah, normaal trekken wij een slee in de sneeuw". "Waf, Aika, maar hier ligt helemaal geen sneeuw, ik kan gelukkig nog steeds met mijn dunne jas aan naar buiten".
"Woef, Kyrah, laat me nu even uitblaffen, bij gebrek aan sneeuw trekken wij een kar met wielen". "Woef, kijk maar die mooie oranje bolide is van ons".
"Waf, trekken jullie echt die kar?, maar hoe weet je waar naar toe moet dan?". "Woef, blaft Piri, wat een domme hond ben jij Kyrah, onze baas natuurlijk, die stuurt de kar".

Ik ben met stomheid geslagen, volgens mij riekt dit naar hondenarbeid. Maar als ik die meute zo bekijk, heeft het lichamelijke werk geen nadelige invloed, want ze staan blijkbaar te popelen om weg te rennen.

"Woef, waf, Kyrah, leuk kennis met je gemaakt te hebben, maar onze baas geeft het teken dat we ons moeten klaarmaken voor vertrekken;" blaft Ruska.
" Woef, waf, ik weet wanneer ik teveel ben hoor, ik laat jullie lekker je werk doen". "Mijn rondje zit erop, ik ga lekker bij de kachel liggen". "Misschien komen we elkaar nog wel een keer weer tegen, kunnen we lekker bijblaffen". "Ik ben wel heel nieuwsgierig naar jullie avonturen".
"Woef;" Kyrah;" blaft Ruska; "als je meer wilt weten, kijk dan maar op onze site www.miortok.nl".
"Oké, ga ik zeker doen doggie's, veel plezier  nog".
Als baasje en ik verder lopen, horen we het gehuil, yoehoeeeeeeee langzaam wegsterven in de verte. Die doggie's zijn wel heel snel hoor.

Herrieschoppers

Waf, woef, op onze wandelingen komen we toch altijd vreemde dingen tegen. Gisteren moesten we zelfs heel voorzichtig zijn. Woef, we kruisten namelijk het pad van een hele koppel ganzen.
Nooit geweten, dat die zo gevaarlijk zijn.



Baasje kan wel zeggen dat het goede erfbewakers zijn, maar ik ben blij dat ik bij ons huis mijn plekje niet hoeft te delen met die waggelaars.

 Gak, gak, gak, gakgakakakak. Vreselijk, niet alleen gemeen maar ook wat een herrieschoppers. Woef, waf, toen ik dreigde met ganzenlever, (een delicatesse in la douce France), zetten ze het met z'n allen op het waggelen.


 
Opgelucht dat we zonder slag of stoot dit obstakel hadden overwon-
nen, wachtte ons een volgende uitdaging.

Ooit wel eens geiten aan een riem gezien? Woef, ik dus nu wel.

Waf, waf, ik dacht, zie ik het wel goed of heb ik nu echt een bril nodig. Maar nee hoor, het was toch echt zo. Baasje en buurvrouw Ria lagen dubbel van de lach. Nou toen kon ik ook mijn lachen niet meer bedwingen, grahahahah.



Dit moesten we toch echt even van dichterbij inspecteren.

Buurvrouw Ria was heel nieuwsgierig naar de namen van die 2 geiten. "Meeeeeee ik heet Douwe, meeeeeee  en ik heet Egbert.
Nou fans, toen hadden we de poppen aan het dansen.



Ik dacht toch werkelijk dat het baasje en buurvrouw Ria het ter plekke in de broek deden van het lachen.
Ik moet zeggen, ik had ook moeite om mijn plasje op te houden. Je zult maar naar een koffiemerk genoemd worden.  2 koffiebonen aan een riem, grahahahahah

Buurmans kippen

Woef, wat hoor ik toch elke keer? Tok, tok, tok, tok, hoehoe Kyrah . Ik ben hier. Ik kijken, nog eens kijken.
"Och ja natuurlijk, het is Juultje een van de kippen van buurman Bennie".
"Woef fans, ja, buurman Bennie heeft ook een aantal kippen".




"Die zien er heel anders uit als Bep en Toos in la douce France".

"Neem bv. Juultje, ze is behoorlijk uit de kluiten gewassen, heeft een heel mooi lichtbruin vederdek.
"Maar weet je fans, Juultje is wel een beetje een zeurkip hoor". Misschien komt dat, omdat ze al een bejaarde kip is". "Ze heeft het altijd over haar kwaaltjes, zoals haar kalktenen".

"He Juul, kom eens wat dichter-
bij, dan kunnen mijn fans je ook bewonderen." "Tok, tok, Kyrah, dat durf ik niet hoor." "Tok, je weet toch wel dat ik heel erg schuw ben".
"Woef, kom op zeg, stel je niet aan". "Van al die dames, heb jij altijd de hoogste tok".
  
"En als buurman Bennie jullie trakteert op cake, ben jij altijd haantje (oeps Kipje) de voorste".

"Tok, tok, omdat je zo aandringt". "Waf, hoe gaat het met je kalktenen?" (ik moet natuurlijk wel een beetje belangstelling tonen). "Tok,toktok, tok, oh Kyrah, tok me er niet van". "Ik had vannacht ook weer zo'n last". "Ik heb geen oog dicht gedaan, het jeukte verschrik-kelijk".

"Woef, misschien moet je wat vaker een ommetje maken". "Tok, tok, Kyrah, denk je dat dat helpt?"
"Woef, vast wel, anders wordt je misschien wel een soepkip". "Tok, tok, een soepkip?, wat is dat?". "Oh Juul dat wil je niet weten". "Waf, woef, bij nader inzien, denk ik dat je daar toch te oud voor bent". "Buurman Bennie en buurvrouw Ria, houden vast niet van zo'n taaie oude doos, grhahahahah".

Kilometervreter

Uch, uch, kuch, dat ben ik niet hoor, maar het baasje ging zo te keer. Die was een beetje sloerig in de rakkert. Nog nooit van gehoord, maar ik snap het wel. Woef waf, dus liet mijn secretaresse mij een beetje in de steek waardoor ik een beetje achter loop met mijn wederwaardigheden, grahahaha.

Mijn vriendinnetje Flora is inmiddels weer terug in la douce France. We moesten allebei wel even een traantje wegpinken, want het gaat nu een paar maanden duren voordat we elkaar weer terugzien.
Ze blafte mij dat ze een very good time in Holland had gehad. Ze vond het wel heel jammer dat ze geen meeting had gehad met mijn jolly good friend Rinus. Woef, waf, onder ons geblaft en gezwegen, ik was veel te bang dat ze ook verliefd op Rinus zou worden. Waf, woef. We hebben elkaar beloofd dat we gaan schrijven, zodat we elkaar niet teveel gaan missen.

Dat was dus vorige week. Gisteren zijn het baasje, de tantes Gerda en Maria en ik naar België gereden om onze lieve vrienden Jitsel, Frans en Randy te bezoeken. Dus fans, waf, woef, ik ben net als Flora ook een kilometervreter, grahahaha.

Onze "nep"-
belgen, (het zijn echte kaas-
koppen hoor), zijn altijd weer blij om ons te zien, vooral mij. Jitsel had lekkere kluiven voor mij aangeschaft. Na een uitgebreide knuffelbeurt liet ze me vervolgens vol trots hun nieuwe kippen zien.



"Woef Jitsel, ze lijken wel een beetje op onze leasekippen in la douce France, Bep en Toos".
"Ja, leuk hè Kyrah, en we hebben ook al eitjes gehad".
"Woef, waf Jitsel, wat een geluk, ik vind eitjes heel lekker". Jammer genoeg fans, snapt Jitsel de hint niet.
Dan maar even over wat anders. "Woef Jitsel, hoe heten jullie kippen?". Even zie ik een aarzeling en dan zegt ze; " onze kippen hebben geen namen Kyrah". "Geen namen Jitsel, dat is raar, maar wat doe je dan als je ze roept om te komen eten".
"Nou Kyrah, dan roep ik: " Poet, poet, poet, poeeet". Ik kijk haar verwonderd aan, volgens mij hebben ze toch een tik meegekregen daar in het frietenland. Grahahaha.
Maar 's avonds, voordat we weer terugreden naar ons koude kikkerlandje, heb ik toch nog een lekker gekookt eitje gehad van de naamloze kippen. En weet je wat fans, het smaakte net zo lekker als die van Bep en Toos.