woensdag 28 maart 2012

Speuren


Waf, tegenwoor-
dig heb ik een nieuwe hobby. Baasje en ik volgen een cursus speuren.
Leuk joh, geweldig. Daar hoort ook een leuk rood tuigje bij.








Dus tuigje aan, een hele mooie stok met een krul en rood lintje in de grond geprikt. (dat lintje is voor de windrichting) En hupsakee op pad.

Woef, waf, jullie willen natuurlijk allemaal weten wat ik speur.
Zal ik het zeggen? het is heerlijke harde worst. Dat ligt hier en daar op het spoor, zodat ik op het rechte pad blijf.

En aan het eind van het spoor, staat er een bakje (ook weer rood), met een lekkere beloning; pens.
Woef, heerlijk, echt smullen.
En weten jullie wat, ik heb het zo goed gedaan, dat ik vandaag een diploma speuren heb gekregen.
Woef.

Kastelenroute

Woef, waf, dit keer zijn we met onze wekelijkse wandeling eens op de adellijke tour gegaan. ik kreeg een extra borstelbeurt en baasje en buurvrouw Ria, hadden hun minst slobberige kleren aan. Je weet immers maar nooit of je bij een baron of graaf op de hightea wordt uitgenodigd.
Dus togen wij vol goede moed op pad en nam ik af en toe een heuveltje om te kijken of we al een kasteel naderden.
Waf, mooie wandeling trouwens, echt weer een aanrader.
Maar goed, eindelijk na zo'n anderhalf uur, dan toch een echt kasteel.


Kasteel Nijenhuis, leuk optrekje hoor. Maar hoe ik ook blafte, het hek bleef gesloten.
Waf, woef, ook een blik over de kasteelmuur, mocht niet helpen, dus dan toch maar een deurtje, ahum, poortje verder.

Na nog weer een stevige tippel, kwamen we bij een volgend adelijk optrekje, huize Diepenheim.
Waf, weer zo'n uitgestorven huis. Zouden al die adelijken dan in smoking op de camping zitten met het mooie weer?



Ik had me toch echt verheugd op een scone met slagroom.
En toen fans, zie ik toch een bord met tekst, niet te geloven.


Woef, kijk, dit is toch niet normaal. Mijn visioen van een hightea met scones en andere lekkere dingen is gelijk vervlogen.
Mensen die er niet van houden dat een hond geknuffeld wordt, die trakteren ook niet op wat lek-kers.



Dus baasje, buurvrouw Ria en ik, gauw de kuierlatten weer aangetrokken en als de wiedeweerga weer on track. Woef, waf, dat lekkers, dat eet ik wel thuis, grrrrrrrr.

zondag 25 maart 2012

Blind date


Woef, waf, dat was me het dagje wel vandaag. Komt er vanmiddag bij ons toch een knappe gozer het erf op, waauw. Had het baasje een blind wandeldate voor mij georganiseerd. Beetje flauw dat ik van niets wist, maar ja dat schijnt zo te zijn met een blind date.

In ieder geval fans, laat me jullie even voorstellen aan commissaris Derrick. Waf, hij is niet echt een politiehond hoor, zijn baasjes vonden dit gewoon een mooie naam.




Woef, en eerlijk geblaft fans, mijn hart ging er wel sneller van kloppen hoor. Ik kreeg het helemaal warm en koud tegelijk. En er gingen allemaal vlinders door mijn buik. Heel bizar.

Waf, waf, hij zag mij ook wel zitten, want eum, mm, tussen ons geblaft en gezwegen. Kom maar iets dichterbij, dan zal ik het in jullie oor blaffen: "hij wilde er gelijk al bovenop!!!!!!"




Now way, blafte ik, ik ben een nette teef hoor, je moet mij eerst het hof maken, en uitvragen voor bv. samen een vorkje prikken.
En weet je wat hij blafte, hij vond mij een verpletterende schoonheid, en zou graag mijn vriend zijn.


Dus hebben we afgeblaft dat we contact houden en dat we allebei maar eens eerst op vakantie gaan. Woef, waf en als ik dan weer terugkom fans, dat we dan eens gaan denken aan een duik in het hooi, met als resultaat mooie puppy's. grahahah.

zaterdag 24 maart 2012

Warm

Woef, waf, moeten jullie ook zo wennen aan die warme lentedagen? Ik vind het wel heel fijn hoor, maar vandaag had ik wel erg veel dorst tijdens onze wandeling.

Gelukkig, als de nood het hoogst is, komt er hulp uit onverwachte hoek.
Waf, vond ik toch zo maar een blikje cola op de route. Geen goedkope cola, nee hoor, de enige echte.

Dus ik dacht, meenemen het blik, heb ik iets voor onderweg, als het nog warmer wordt.

Waf, woef, best wel stoer hoor zo'n blikje coca cola, maar heel eerlijk gezegd, gaat mijn voorkeur toch uit naar bv. een grote waterplas.

Woef, waf, gelukkig denkt het baasje altijd mee, en kwamen we bij een hele grote sloot, nou ja, niet echt hoor, het was het Twentekanaal. In ieder geval genoeg water om mijn dorst te lessen. Woef, woef.

woensdag 21 maart 2012

Genezen!

Woef, waf, vanmorgen was het dan eindelijk zo ver.
De dierenarts vond mijn wond er zo mooi uit zien, dat de hechtingen uit mijn kont (oeps) gehaald konden worden.
En na tien dagen overal met mijn lampenkap tegenaan gelopen te hebben, mocht die ook van mijn kop.
Pffff, wat een opluchting.
Ik moet nog wel een beetje rustig aan doen. Maar ik zie de wereld weer rooskleurig tegemoet.
Op naar nieuwe avonturen.
Woef, waf.

donderdag 15 maart 2012

Het gaat beter.



Zo fans, hier ben ik dan weer. Waf, woef, de afgelopen week was errrrg heftig. Zondagnacht nog hals over kop naar de dokter, omdat mijn "poepert" verstopt zat.
Maar nu ben ik gelukkig aan de beterende hand.



Waf, avonturen zitten er echter niet in, want mijn ommetjes blijven beperkt, tot rondhuizen.
En die lampenkap, vreselijk vind ik dat. Het lijkt wel of ik oogkleppen opheb. Woef, waf.
Maar nog even volhouden zegt het baasje. Zucht. Woensdag ben ik hopelijk verlost van dat ding. Woef, waf.

zaterdag 10 maart 2012

Nieuwe eigen site

Ja fans, er is ook nog goed bericht. Ome Albert heeft nl. een hele mooie nieuwe site voor mij gemaakt. Woef, baasje en ik zijn daar apetrots op.
Als jullie op de onderstaande link klikken, kun je zien wat mijn grote droom is: nl. mama worden!!!!!

nieuwe website Kyrah

Heel zielig

Woef, waf, hier lig ik dan. Bij de dierenarts op een verwarmd matje. Net geopereerd aan de anaalklieren. Die moesten elke keer weer leeggehaald worden en dat was niet prettig, echt niet. Dus na heel veel nachtjes slapen en overleg met de dierenarts, is er besloten om ze dan maar weg te halen. Woef en weet je wat zo vervelend is, ik werd helemaal niet op de hoogte gesteld van de beslissing.


Thuisgekomen, ik liep alsof ik teveel wijn gedronken had, waf, waf, kreeg ik zo'n domme kap op. Net een paard met oogkleppen.
Maar ik voel me ellendig fans, woef, jeuk aan mijn kont, en geen mogelijkheid om te krabben.
Wish me luck, ik hoop dat de dagen voorbij vliegen!

maandag 5 maart 2012

On track

Woef, waf, was het tot voor kort lopen met knopen (hè dat rijmt), sinds kort lopen we on track. Op z'n Engels dus. Dat klinkt misschien heftig, maar dat is het niet hoor.
Buurvrouw Ria (ik noem haar nog steeds zo, hoor!), draait een wandeling op de computer uit. Woef, waf, geen diggibeet dus, en dan gaan we lopen.

Papiertje in de hand en dan goed kijken. Links, rechts, nee toch maar rechtdoor woef, woef. Maar mooi dat het is, geweldig. Vandaag hadden we een vijfsterren-
tocht en die voerde ons van Es tot Esch. Over de vlaktes dus.

Natuurlijk moet er ook gerust worden. Het liefst doe ik dat op een bankje, maar woef, woef, dan wel met een mooi uitzicht. Hoewel over dat uitzicht gesproken, weet je wat er op het bankje stond geschreven?


Woef, dit dus. Alsof ik afval ben. Potjandosie. Maar het baasje kon mij gelukkig geruststellen. Het ging om de rotzooi die mensen soms achter laten. Chipszakjes, bierblikjes enz.



Nou dat doen wij niet hoor, wij zorgen dat het een vijfsterrenroute blijft, woef, waf.