Woef, waf, was het tot voor kort lopen met knopen (hè dat rijmt), sinds kort lopen we on track. Op z'n Engels dus. Dat klinkt misschien heftig, maar dat is het niet hoor.
Buurvrouw Ria (ik noem haar nog steeds zo, hoor!), draait een wandeling op de computer uit. Woef, waf, geen diggibeet dus, en dan gaan we lopen.
Papiertje in de hand en dan goed kijken. Links, rechts, nee toch maar rechtdoor woef, woef. Maar mooi dat het is, geweldig. Vandaag hadden we een vijfsterren-
tocht en die voerde ons van Es tot Esch. Over de vlaktes dus.
Natuurlijk moet er ook gerust worden. Het liefst doe ik dat op een bankje, maar woef, woef, dan wel met een mooi uitzicht. Hoewel over dat uitzicht gesproken, weet je wat er op het bankje stond geschreven?
Woef, dit dus. Alsof ik afval ben. Potjandosie. Maar het baasje kon mij gelukkig geruststellen. Het ging om de rotzooi die mensen soms achter laten. Chipszakjes, bierblikjes enz.
Nou dat doen wij niet hoor, wij zorgen dat het een vijfsterrenroute blijft, woef, waf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten