maandag 5 december 2011

Kilometervreter

Uch, uch, kuch, dat ben ik niet hoor, maar het baasje ging zo te keer. Die was een beetje sloerig in de rakkert. Nog nooit van gehoord, maar ik snap het wel. Woef waf, dus liet mijn secretaresse mij een beetje in de steek waardoor ik een beetje achter loop met mijn wederwaardigheden, grahahaha.


Mijn vriendinnetje Flora is inmiddels weer terug in la douce France. We moesten allebei wel even een traantje wegpinken, want het gaat nu een paar maanden duren voordat we elkaar weer terugzien.
Ze blafte mij dat ze een very good time in Holland had gehad. Ze vond het wel heel jammer dat ze geen meeting had gehad met mijn jolly good friend Rinus. Woef, waf, onder ons geblaft en gezwegen, ik was veel te bang dat ze ook verliefd op Rinus zou worden. Waf, woef. We hebben elkaar beloofd dat we gaan schrijven, zodat we elkaar niet teveel gaan missen.

Dat was dus vorige week. Gisteren zijn het baasje, de tantes Gerda en Maria en ik naar België gereden om onze lieve vrienden Jitsel, Frans en Randy te bezoeken. Dus fans, waf, woef, ik ben net als Flora ook een kilometervreter, grahahaha.

Onze "nep"-
belgen, (het zijn echte kaas-
koppen hoor), zijn altijd weer blij om ons te zien, vooral mij. Jitsel had lekkere kluiven voor mij aangeschaft. Na een uitgebreide knuffelbeurt liet ze me vervolgens vol trots hun nieuwe kippen zien.



"Woef Jitsel, ze lijken wel een beetje op onze leasekippen in la douce France, Bep en Toos".
"Ja, leuk hè Kyrah, en we hebben ook al eitjes gehad".
"Woef, waf Jitsel, wat een geluk, ik vind eitjes heel lekker". Jammer genoeg fans, snapt Jitsel de hint niet.
Dan maar even over wat anders. "Woef Jitsel, hoe heten jullie kippen?". Even zie ik een aarzeling en dan zegt ze; " onze kippen hebben geen namen Kyrah". "Geen namen Jitsel, dat is raar, maar wat doe je dan als je ze roept om te komen eten".
"Nou Kyrah, dan roep ik: " Poet, poet, poet, poeeet". Ik kijk haar verwonderd aan, volgens mij hebben ze toch een tik meegekregen daar in het frietenland. Grahahaha.
Maar 's avonds, voordat we weer terugreden naar ons koude kikkerlandje, heb ik toch nog een lekker gekookt eitje gehad van de naamloze kippen. En weet je wat fans, het smaakte net zo lekker als die van Bep en Toos.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten