Woef, hier heb ik dus altijd al van gedroomd. Achter het stuur van mijn eigen Ferrari over de Franse landwegen scheuren. Mijn rechtervoorpoot die het gaspedaal diep ingedrukt houdt. De rechterachterpoot die af en toe van de 5e vitesse naar 3 terugschakelt, omdat er een Bep of Toos over wil steken.
En al die knappe franse reutjes die mij met een verlangende blik nakijken.
Waf, woef, grrrrrrr helaas, het zal wel blijven bij dit wrak zonder motor en blijf ik afhankelijk van de nukken van het baasje wanneer ik mee mag in haar auto.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten