Spelletjes

Bij ons op het erf is het altijd erg levendig. Geregeld hangt er iemand over het hek om even met buurman Bennie een praatje over de "peerden" te maken of een kopje koffie te komen drinken bij buurvrouw Ria.
Ik kijk dan altijd even om de hoek, of het wel goed volk is. Ik ben immers een waakhond!
Vandaag hoorde ik een bekende auto. Martine met Max en Tess kwamen even een kijkje bij opa en oma nemen. Ik kende het kleine grut bijna niet terug, die waren wel 10 cm. gegroeid tijdens mijn afwezigheid. Maar blijkbaar waren ze ook niet meer bang voor mij, want ze kwamen gelijk naar mij toe gerend.

"Ha Kyrah", zegt Max; "heb je zin om met ons te spelen?" "Ja kijk Kyrah", zegt Tess; "ik heb hele leuke spelletjes uit je speelgoeddoos gehaald".
"Woef, waf, natuurlijk heb ik zin om met jullie te spelen".
"Ik wil graag met de groen bal".

"Weet je Kyrah", zegt Max:" die bal is niet helemaal groen hoor, er zitten gekleurde stipjes op".
"Waf, Max niet zo zeuren, voor mij is die bal gewoon groen en daar wil ik graag mee spelen".
"Max, geef mij de bal, dan gooi ik wel", zegt Tess.

"Woef, waf, vervolgens krijg je dan een discussie en tranen wie er gooien mag en heb ik zoiets van, kom op dreumesen, gaan we nu nog spelen of niet".
"Waf, gelukkig ben ik dan heel wijs en laat ze om de beurt gooien".

"Kyrah, opletten ik ga gooien", zegt Max. "Een, twee, drie, daar komt ie".
"Waf, woef, al mijn zintuigen staan op scherp en bij drie doe ik een sprong en heb ik mijn lievelingsbal klemvast tussen de tanden".



"Waauw, Kyrah, wat goed gevangen, je bent een echte superhond", zegt Max.
"Goed hoor", zegt Tess; "ik vind je de allerknapste hond van de hele wereld".
"Waf, Woef, ik bedoel maar, bij ons op het erf is het altijd spannend!"