Maar dit was wel heel bijzonder, het waren nl. wasbordjes. Grahahha, wasbordjes hoor ik jullie zeggen.
Waf inderdaad, ofwel van die strak getrainde Belgen.
Een gezellige boel hoor, het leek wel een jongenskamp. Lagge, giere, brulle.
Maar ze kwamen natuurlijk om te fietsen, dus na het ontbijt, (extra veel) want ze moesten wel drie dagen 150 km. fietsen, heb ik ze even uitgebreid uitgeleide gedaan, woef, woef.
En toen heb ik even lekker de gelegenheid genomen, om al die blote kuiten af te lebberen, heerlijk.
Ze vonden het maar wat lekker, hoor dat gekriebel van mijn snorharen. En niet te vergeten mijn tong, die toch wel enigszins als schuurpapier aandoet, grahahah.
Na drie dagen kwamen ze weer terug, en toen stond ik weer volop in de belangstelling van die wasbordjes. Ik werd geknuffeld en geaaid en af en toe kreeg ik ook nog wat lekkers van ze tijdens de borrel. Daar was het baasje helegaar niet blij mee hoor. Maar van mij mogen ze terugkomen, want ik vond het bere gezellig, al die aandacht, woef, woef.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten