Stil

Woef, waf, het is hier maar een kale bedoening. Was het gisteren nog een gekakel en iaa, van jewelste. Vandaag is het doodstil. Niet alleen voor onze leasekippen Bep en Toos, maar ook voor onze lease-ezel Anito is la vacance fini. Waf, allemaal na een goed leven bij ons, weer terug naar St. Gris.

Gelukkig voor mij is tante Lucy gearriveerd en was er weer tijd voor een mooie wandeling, 20 km dit keer.

 Woef, 20 km. fans, berg op, berg af. Gelukkig heb ik inmiddels een hele goede conditie. Dus had ik ook nog wel de energie om af en toe op een rots te springen.

Baasje vindt dat maar eng als ik grote hoogtes opzoek. Waf, beetje kinderachtig, vinden jullie ook niet. Je hebt dan juist een prachtig uitzicht.
En ik heb gelukkig een heel goed evenwicht, dus waarom maakt ze zich zo druk. Dom hoor!

Het werd zelfs nog spannender toen we na wat geklauter bij de Cuve du Duzon aankwamen. De oorsprong van de Doux. Waf, woef, jammer genoeg was de waterval droog, maar joh fans wat een diepte. Wel 20 meter. Dus baasje elke keer, Kyrah kom hier, weg daar. Zit, af. Zucht wat een paniek.
En het was zo verschrikkelijk gaaf. Lekker over de richel lopen en dan naar beneden kijken.
Er was zelfs een echo. "Woef, en dan klonk er in de verte "oef".

Tante Lucy vond het tijd voor een meditatie. Dus waf, woef, dacht ik, laat ik dat ook maar eens doen.

"Ooooooooooooommmmmmmmm". Dat zeggen de monniken in Tibet ook. Nou dat klonk hier best wel gaaf hoor. Dus ik ga nog even door fans: " ooooooooooooooommmmmmmmmmmmmmm"