zondag 8 juli 2012

Paniek

Woef, eerst maar eens even over mezelf vertellen. Ik ben een beetje "sloerig in de rakker", ofwel ik zit in de rode weken. En al die franse gozers, die vinden mij weer trés charmant. Maar ik woef, waf, ik ben al bezet. In Nederland wachten 3 mannen op mij, nl. Rinus, mijn aller, allergrootste vriend. Cuando, waar ik machtig veel respect voor heb en dan nog Commissaris Derrick, mijn loverboy. Maar baasje zegt dat ik nog even moet wachten tot november. Maar fans, times flies, of niet.


Baasje en ik hebben nog weer een mooie wande-ling gemaakt met prachtige verge-zichten. Woef en die kan ik alleen maar bewonderen als ik het hogerop zoek.



Ik begrijp dan ook niet dat baasje daar altijd zo moeilijk over doet. Ik kan hartstikke goed klimmen.
Waf, waf op een gegeven moment, krijg ik toch een lucht in de neus. Sjonge, sjonge, niet normaal zeg. Dus ik mijn neus achterna, want daar wilde ik toch wel het fijne van weten.


Het waren bio-varkens. Helemaal zoals het hoort, een echt varkenskot, modderpoel en dan natuurlijk ook de stank, sorry, lucht!



Woef, baasje vergist zich altijd in de Franse naam voor varkens, dan zegt ze cornichon in plaats van cochon. Kom maar dichterbij dan zal ik jullie in het oor fluisteren wat dat betekent. (AUGURK). Grahaha, wat een sufferd hè. Die Fransen liggen dan ook helemaal in een deuk!


Maar deze cochons lagen dus heerlijk te pitten, niet wetende wat hun vooruitzicht is. Maar het moet geblaft worden, ze hebben wel een luizenleven.

Woef en natuurlijk zijn jullie weer heel benieuwd naar onze gevederde huisvrienden. Gisteren hadden we dus paniek in de tent. Toen het baasje de camera ging controleren, telde ze maar 3 kuikens. Dus als de wiedeweerga naar buiten. Links, rechts, nergens een spoor van een kuiken, wel een dode muis. Woef, waf, wat nu? Baasje vond het wel erg vroeg om al uit te vliegen, want dat gebeurt pas in de vierde week.
Oké, dan maar gras maaien. Ziet ze opeens het vermiste kuiken tegen de muur zitten. Waf, handschoenen en blouse met lange mouwen aan (gemeen bekkie hoor!), kuiken en muis op de pergola gezet. Uiteindelijk geen optie, dus opnieuw aangekleed en het kuiken in een handdoek naar boven gebracht. Woef, woef, heel snel het raampje open, kuiken erin gekieperd en toen geprobeerd het raampje weer dicht te doen. Dat ging allemaal niet zo gemakkelijk, want de overige familieleden gingen enorm tekeer en er ligt allerlei rotzooi tussen het raampje. Maar goed, de reddingsoperatie is geslaagd.

Bijna alles staat weer op de film. Dus ik zou zeggen klik onderstaande link maar weer aan en huiver mee. Tussen haakjes, woef, waf, dit is het laatste filmpje binnen. Het raampje kan niet meer schoon gemaakt worden, want de kuikens zijn te groot. En ze schrikken van elke beweging. Dus baasje is bang dat ze allemaal dat beneden knikkeren.

Torenvalken dag 16 en 19

Geen opmerkingen:

Een reactie posten