Vacance

Woef, we hebben het kikkerlandje weer verlaten voor la douce France. Ik moet dan altijd weer even omschakelen. Waf, waf, niet alleen de taal, maar ook het tijdstip van mijn dagelijkse dutje.
Ik lag te soezelen op mijn nepbidiabed, toen ik wakker schrok, waf, waf, van een kabaal van jewelste.
Woef, eerst dacht ik dat het bromvliegen waren, die in mijn oor zaten te jennen. Maar nee hoor, trialmotoren over ons weggetje die de zondagse rust verstoorden.

Waf, waf, daar moesten we wel even het fijne van weten. Misschien weet voisin George raad.
"oui, er is een wedstrijd dans le bois". "Kom Kyrah", zei het baasje, "daar gaan we even kijken, dat is altijd erg spectaculair".

Nou fans, dat is inderdaad erg spectaculair. We zaten er met onze neus bovenop. Jullie weten, woef, waf dat ik van grote hoogtes houd. Nou deze mannen, excusez (ook een enkele vrouw), die gaan met hun moto zo de rotsen op.

Eerst wordt het parcours verkend. Elk blaadje of steentje wat in de weg ligt, woef, waf, wordt verwijderd.

Vervolgens trappen ze de gaspedaal in en dan ............

..............woef, waf, scheuren ze de rotsen op. En weet je, dat allemaal zonder de voeten aan de grond.

Chapeau.