Woef, waf, dat is gaaf, wordt ik zo maar uitgenodigd door Oesja.
Toen wij in Borne arriveerden, zat Oesja al helemaal klaar.
"Waf, waf, Kyrah, wat leuk dat je gekomen bent, hoe vind je mijn strik?" "Lijkt mij een beetje lastig met het wandelen Oesja, als je niet oppast struikel je nog over al die franje".
"Wat gaan we eigenlijk doen Oesja?."
"Woef, Kyrah, ik dacht dat we eerst maar eens een stukje brokjestaart aten en dan misschien een stoere wandeling, hoe lijkt je dat?".
"Oesja, dat lijkt me helemaal te gek, meid".
Nou fans, de brokjestaart kan ik niet echt aanbevelen. Hier en daar zaten wat taaie stukjes in, maar goed dat mocht de pret niet drukken.
Op naar het bos. Gelukkig had Oesja de franjes in huis gelaten, dus konden we lekker met ons tweeën rennen, springen over boomstammen.
Helegaar niks mis mee, hoor, maar ik moet zeggen, het snoepzakje dat we als afscheids-
kadootje kregen was super.
Echte stukjes gebakken lever, mmmmmmm.
Ik hoop dat ik volgend jaar weer uitgenodigd word voor de verjaardag van Oesja.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten