Na een week van huisarrest en het dragen van verschillende schoentjes, mocht ik vanmorgen weer met buurvrouw Ria en het baasje mee, om te wandelen. Terug naar de Archemerberg, want dat zat de dames nog vreselijk dwars. Verdwalen in Nederland, dat kan natuurlijk niet.
Laten we dit keer maar de groene route lopen, dames, dan gaat het vast en zeker goed.
Het was prachtig in het bos, maar we moesten gelijk al een klein klimmetje maken, ofwel 30 treden bestijgen.
Woef, woef, die dames liepen te puffen en te hijgen, maar ik ging met gezwinde spoed bergopwaarts en had zelfs nog de energie om een mooie stok mee te nemen.
Leuk souvenir, waf, waf.
Ze waren dan ook blij dat we de top bereikten.
Dus even van het uitzicht genieten en toen op de foto voor de thuisblijvers.
Natuurlijk moest ik wel even kijken of we nog steeds de juiste route volgden.
Woef, waf, het gaat helemaal goed, dames:" follow the leader", en daar gingen we weer.
We kwamen ook nog langs een hele kudde shoarma-vlees. Waf, woef fans, het water liep me in de bek. Al die malse billetjes. Grrrrrrr.
Baasje had voor mij jammer genoeg alleen maar een afgekloven appel.
Na anderhalf uur gelopen te hebben, nog gauw even kijken of we nog steeds goed liepen. Maar geen centje pijn. Dit keer verliep alles op rolletjes en keerden we tevreden terug naar ons autootje.
Het was toch een hartstikke gave tocht. Woef!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten