Jacht

Toen ik vanmorgen wakker werd, hoorde ik van alle kanten geknal. Woef, nee hè, het jachtseizoen is blijk-
baar weer geopend en dan moet ik mijn reflecterende hesje aan.
Want met name in het begin van het seizoen zijn al die Franse chasseurs (vergeef me het woord) knettergek, grahahaah.
Op alles wat beweegt wordt geschoten.




Helaas voor de chasseurs, maar gelukkig voor het wild, missen ze het object nog wel eens, woef, waf.
Niet alleen de chasseurs zijn "knettergek", wat dacht je van die jachthonden. Woef, waf, het hele jaar door opgesloten in het hok, worden ze opeens aan het werk gezet. Ik ben blij dat ik niet hoef te jagen.

Maar tijdens mijn ochtendwandelingetje in het gezelschap van onze Belgische vrienden, Jitsel, Frans en Randy (jaaaa, die zijn er weer), hoorde ik opeens een aantal belletjes rinkelen. Kijken, nog eens kijken, geen geit in de buurt.

Grahaha, wel twee Beagles op zoek naar prooi of verdwaald.
"Bonjour mes amis, woef, zijn jullie verdwaald?"
"Non, non, wij nemen even een pauze, van al dat gesjouw door het kreupelhout wordt je doodmoe".



"Trouwens, je m'apelle Theo en mijn ami hier, hij appelle  Leo."
"Woef, ik heet Kyrah, ik begrijp niet dat jullie dat jagen zo leuk vinden!"
"Woef Kyrah, mon ami, wij vinden het jagen helemaal niet leuk. Wij willen net als een gewone huishond leven, wandelingetje hier, wandelingetje daar, natje, droogje, lekker op een kussen liggen, zucht, woef, het blijft een reve (droom)".

"Maar weet je Kyrah, wij worden lid van de hondenvakbond". "Wij willen ook onze rechten".
"Woef, waf, Theo, daar heb ik nog nooit van ge-
hoord, een hondenvak-
bond?".


"Oh mon ami, hier in France hebben ze heel veel vakbonden en anders gaan ze wel staken".
"Woef, dat is waar, de mademoiselles  gebruiken de staking ook altijd als ze het niet eens zijn met hun welzijn op de ferme."
"Waf, blaft Leo, wij willen namelijk eisen, dat we in ieder geval een prooi mogen houden". "Loon naar werken, daar gaan we voor!"
"Waf, woef, nou jongens, ik geef jullie groot gelijk, als ik wat voor het baasje moet doen, zoals zitten, pootgeven of meer van die flauwe kul, krijg ik ook altijd een beloning".
"Woef, blaft Theo, daar gaan wij ook voor, leuk met je geblaft te hebben Kyrah, maar nu roept de plicht weer, ik krijg nl. de geur van een lapin in mijn neus".
"En weg zijn Theo en Leo, woef, waf baasje, ik kom al." "Mijn leven is zo gek nog niet, grahahah".