dinsdag 27 september 2011

Chateau's en ridders!


Ik was jullie nog vergeten te vertellen dat ik op een echt slot ben geweest. Nou ja, dat wat er van overgebleven is. Grahahah en dat was een ruïne. Woef, waf maar wel een hele mooie ruïne.
Vanaf grootte hoogte konden we het hele Rhonedal overzien.

Terwijl ik op het muurtje zat, kon ik het wapengekletter horen van lang vervlogen tijden. Ik zag ridders met harnassen aan.  Die konden amper een stap verzetten zo zwaar waren die.
En koningen en hele mooie prinsessen. Woef, waf, jammer dat ik niet 500 jaar eerder geleefd heb, dan lag ik misschien wel aan de voeten van zo'n ridder. Kon ik luisteren naar de verhalen over kruistochten en zwaardgevechten.
Woef, maar wie weet misschien ben ik wel een reïncarnatie van zo'n hellehond, grhahaha.
Nee toch maar niet, want volgens mij kregen die heel vaak een schop onder de kont van hun baasje.
Dan heb ik toch liever mijn baasje, die mij aait en knuffelt. Dat is een beter leven.


Woef, waf, ik kom al baasje. Waauw dat is spannend zo'n steile trap. Baasje vindt normaal grote hoogtes niet erg. Maar volgens mij vond ze dit wel een beetje erg steil.
Mij maakt het niets uit. Kom op baasje, hop, hop hop.
Beetje sneller graag, want ik ben heel benieuwd.
Kijk toch eens wat een uitzicht. Woef, vanaf hier kun je de vijand echt goed zien aankomen.
Die kwamen vast via de Rhone aangevaren met hun grote boten, met slaven aan de riemen.
Woef, waf, soms gaat mijn fantasie met mij op de loop, maar blaf nog zelf, dat zou toch iedereen hebben in zo'n omgeving.


Waf, volgens mij was dit de kapel, ik hoor de paters nog brevieren en de nonnetjes galmen:
Adorethe, heb ne bloar an teen, wolst du hem seen. Grahahah.
Dat was het vast niet. Ik denk dat het meer Halleluja en Gloria was.
Woef, volgens mij moeten we weer weg. Ik zie onze Belgische vrienden al in de startblokken staan.
Jammer ik had nog graag wat langer willen mijmeren over vervlogen tijd.
Maar jullie zijn natuurlijk heel nieuwsgierig waar deze ruïne staat!
NU, te paard of met de koets rijd je richting Valence en dan zie je het heel majestueus tegen de blauwe lucht afsteken. Grahaha, ik bedoel natuurlijk de auto hoor! En de naam van het chateau is:
de Crussol.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten