Nog een terras!

Dit is voisin Camille. Een hele aardige buurman met een oeil (oog) voor oude stenen. Omdat aan de achterkant van ons maison het terras was geëgaliseerd (woef, wij hebben er twee), was de oude muur te laag.

Pas de probleme, zei Camille, dan ga ik dat toch verhogen. En waarachtig, hij pakte de ene steen boven op de andere steen.
En heel langzaam zagen het baasje en ik de muur alsmaar hoger worden.

Woef, waf, en nu is hij dus af. En hij ziet eruit alsof hij net als ons maison al meer dan 100 jaar staat.
Baasje blij, maar ik ook, want nu heb ik de keus uit twee terrassen.
Maakt het leven wel moeilijk hoor.

Maar aan de achterkant lig ik wel wat zachter, want als het gras overal is ge-
groeid, heb ik daar wel een heel comfortabel plekje. Zucht, ik zal er nog maar eens een nachtje over slapen. Woef, waf!