Grrrrrr, waf, woef, als ik er aan denk wordt ik nog weer pissig (OEPS sorry fans). Maar goed, als het baasje de autosleutels pakt, wordt ik helemaal blij. Ik houd namelijk van autorijden. Dus stond ik alweer in de startblokken. "Woef, waf, baasje, mag ik mee?". En hoera ik mocht mee. Ik wist niet waar naar toe, maar dat vind ik dan bijzaak.
Woef, waf, komen we in een wassalon terecht. Dus ik dacht wat krijgen we nu. Het is toch niet de bedoeling dat ik een wasbeurt krijg.
Oké, ik geef het eerlijk toe, ik was de laatste tijd wel heel erg enthousiast met elke waterplas die we tegenkwamen.
En de berg zand in huis was de laatste keer ook wel erg hoog. Maar een wassalon, woef, waf, krijg nou wat.
Dus ik dacht, baasje je kunt me wat, je krijgt mij er met geen tien paarden uit. Ik blijf zitten waar ik zit.
Je moet toch inmiddels wel weten, dat ik een voorliefde heb voor water en dan gaan we niet kinderachtig doen over een beetje zand, woef, waf.
Waf, gelukkig was het baasje niet kinderachtig. Toen ze de achterklep dichtdeed, hoorde ik haar nog net zeggen:" Zo Kyrah, ga maar een lekker dutje doen, ik ga de auto even een grote wasbeurt geven".
Pfffff, wat een opluchting.
Maar van dat dutje is niet veel gekomen, waf, woef, wat een herrie. Volgende keer loop ik niet zo hard als het baasje weer met de autosleutels zwaait.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten