Ik heb soms zo mijn bedenkingen, want al die gedeelde aandacht, ik vind het maar niks hoor!
Gisteren was Anito aan de beurt voor wat extra aandacht. (Ik vind het soms een sulletje hoor) Dit keer lagen we echter allemaal slap van de lach.
Zelfs Bep en Toos zaten te tokken van de lach. Ik dacht: "die vallen nog van hun stok".
Nu zijn jullie natuurlijk allemaal nieuwsgierig, waarom wij zo moesten lachen!
Baasje was al heel lang op zoek naar een geschikte hoed (chapeau dus). Vorige week met de tantes Gerda en Maria nog gekeken op de markt in Lamastre, maar die waren blijkbaar te duur. Ik had al zoiets van: "waarom wil ze toch een hoed, de hele kapstok hangt bezaaid met petten, maar misschien voor de afwisseling, waf, woef.
Enfin, afwachten dus.
Gisteren kwam de aap uit de mouw (geen echte aap hoor). Ze had blijkbaar een oude hoed opgeduikeld, gaten ingeknipt en toen ging het richting wei. Toen ging er bij mij een lichtje branden. Natuurlijk Anito, die elke keer vliegen om zijn ogen heeft vliegen.
De tantes en ik op een holletje achter het baasje aan. Pauvre Anito. Baasje pakte zijn kop beet, duwde de oren door de gaten en voila, Anito was voor-
zien van een chapeau.
Woef, waf, grahahahahah, je ziet er geweldig uit Anito, je kunt zo meedoen met de verkiezing monsieur Chapeau.
Oui?, iaiaaaaa, non dat geloof ik niet. J'aime naturel, pas de poespas.
Grahahaha, woef, maar je wilde toch een oplossing tegen de vliegen?
Ah oui, les mouches, dat is misschien een bonne idee. Iaa,iaaa, maar het kriebelt een peu, en dat je n'aime pas.
Woef, misschien moet het baasje een hoed voor je kopen met een grotere rand, waar je kurken aan kunt hangen.
Iaaaa, oui, gewoon wat meer vin drinken, dan komen de kurken wel, n'est pas?
Woef, waf, Anito was echt heel braaf hoor, hij bleef stokstijf staan met de chapeau op zijn kop.
Ik was er al lang tussenuit geknepen grahahahah.
Gelukkig voor hem gaat het baasje op zoek naar een grotere, dus wordt vervolgd woef.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten