Repas (diner)

Het was hier gisteren een drukte van belang. Allereerst rende het baasje als een kip zonder kop door het huis. Pannen en potten werden op het fornuis gesmeten. De garage werd weer eens ingericht als restaurant en vervolgens stegen er allerlei lekkere geurtjes uit de keuken naar buiten. Ik stond weer eens aan de zijlijn te kwijlen. Er werd gekookt ja, maar niet voor mij. Maar goed, ik had immers ook al geblaft dat ik misschien wel vegetariër zou gaan worden, woef, slik, kwijl.

Om stipt 12.00 uur kwamen de gasten binnen-druppelen (het diner is heilig voor de Fransen).
Waarachtig, het bleken de Ardechoise-collega's van het baasje te zijn.



Allemaal hele aardige mensen hoor, ik kreeg ook elke keer een aai over mijn kop. Toen Michel mij echter een kippenbotje wilde geven, greep het baasje in. Woef, waf, dat vond ik wel heel erg flauw hoor. De grootste grappenmaker was Miquel, die tapte de ene mop naar de andere. Maar volgens mij begreep het baasje ze niet allemaal hoor graahaaha.

Blijkbaar is hij een grote fan van de overleden filmheld John Wayne, want hij was uitgedost als een echte cowboy. Omdat er geen paard voor handen was, heeft het baasje hem maar op de foto gezet met Anito,


Woef, waf wel met hoed natuurlijk, arme Anito, hij werd echt door het hele gezelschap uitgelachen.
Beetje flauw hoor. Gelukkig vonden ze hem ook heel erg schattig. Anito dan.

Vervolgens wilde het hele gezelschap met mij op de foto, de belle van de dag, grahahaha, dat deed ik natuurlijk zonder probleem. Woef, waf. Voor ik brokje doe ik alles!