maandag 18 oktober 2010

Verzamelwoede

We hebben visite uit Nederland, dus wordt er weer een lange wandeltocht ondernomen. Hartstikke leuk met ome Jan en tante Sini op pad.

Maar dat was niet alleen wandelen, welnee, er moest van alles ver-zameld worden.
En dat begon al met de tamme kastanjes.
Ze hadden de kastanjejam van het baasje geproefd en dat smaakte naar meer.


En er lagen wel duizenden van die stekelige dingen.
Dus dat duurde en duurde, ze konden er niet genoeg van krijgen. "Ooh Jan, kijk eens daar ligt nog zo'n mooie kastanjebruine vrucht", zei tante Sini.
Allez mensen, schiet eens op, ik ben hier om te wandelen.
Eindelijk al die stekelige dingen bij oom Jan in de rugzak en vervolgens onze weg vervolgt.
Na 2 uur heerlijk gewandeld te hebben, komen we in het dorp en volgens mijn gevoelige neus, wordt daar iets heerlijks gedistilleerd. Grrrrrdorie dat het niet zo is. Onze vriendin Yvette staat daar met haar man Alain met hun Lambic.

Ja fans, ik hoor jullie hersens kraken, wat is een lambic. Nou een lambic is een machine die van het fruit alcohol maakt. Geen gewone alcohol, nee het ruikt naar spiritus met een percentage van 45%.


Zucht, jullie snappen het al.
"Bonjour Kyrah, ca va", zegt Yvette, "heb je je vrienden meegebracht". "Die willen na-tuurlijk vast wel iets proeven van dat heerlijke nat".




Ik zag ome Jan en tante Sini heftig knikken en het baasje is ook niet vies van een borreltje.
Dus allemaal iets geproefd uit een minuscuul glaasje en toen fans, sloegen bij hun de vlammen uit. Grhahaaaah, net goed. Maar het had als voordeel, dat we moeiteloos de volgende berg beklommen.
Gelukkig.

Baasje zag opeens de omgeving nog scherper. Want haar oog viel op 2 fantastische coulemelle, ofwel eetbare padde-stoelen. Gelukkig waren oom Jan en tante Sini niet te beroerd om die ook mee te nemen.


Ik zag ze al watertanden bij het vooruitzicht van een lekkere omelet.

Thuisgekomen werd alles op tafel uitgestald en toen zag ik mijn kans schoon.
Want wat zag mijn oog: Oui, druiven en daar ben ik gek op. Dus voordat ze mij in mijn nekvel konden grijpen, had ik een tros druiven


(geplukt in de tuin van de pastoor) van de tafel gegrist en ben ik lekker in mijn hoekje gaan liggen.
Grrraaaahhhaaaahaaa.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten