Le jour aprés, ofwel de dag erna.

Het was een geweldige dag, die verjaardag van mij. Amper was tante Ingrid en co. vertrokken of de tantes Gerda en Maria kwamen bij mij op audiëntie. Ook alweer met een kadootje. Dus ik moest die tantes wel even lekker knuffelen en bedanken voor die heerlijke bonbonnetjes.


Maar ja, na zo'n enerverende dag en dat overheerlijke diner, had ik vanmorgen toch wel heel veel moeite met het opstaan.

Ik was dan ook niet blij, toen het baasje vanmorgen zo vroeg naast mijn Bidia-bed (nep hoor!) stond en mij wakker maakte.
"Allez Kyrah, opstaan, we moeten naar school".
Grrrrrrr, daar heb ik dus helemaal geen zin in.
Maar baasje was erg vastberaden, dus na vluchtig toilet gemaakt te hebben, was ik nog net op tijd klaar toen de auto van tante Ingrid met Rintje voorreed. Rintje was natuurlijk hartstikke monter en opgewekt.


"Woef Kyrah, heb je een leuke verjaardag gehad", blafte hij.
"Sssst, niet zo hard blaffen, ik heb een beetje teveel doorgezakt", blafte ik.
"Grahaha, wat stom, want je weet hoe streng mijnheer Hans is, als je niet goed luistert".
"Woef, waf, dat weet ik ook wel hoor, maar ik ga gewoon mijn stinkende best doen", blafte ik.
En weet je wat fans, het ging hartstikke goed, niemand heeft gemerkt dat ik een hang-over had, grahahaha.

Oh, ja, nog even dit, met al gefeest gisteren, heb ik helemaal vergeten om mijn broertje en zusjes te feliciteren.
Alsnog gefeliciflapstaard.