Ja fans, ik en het baasje zijn weer in la douce France. Na een lange rit, verdeeld over 2 dagen met een overnachting, werden we vanmiddag heel erg hartelijk verwelkomd door voisine Madeleine en voisin George. Die waren verschrikkelijk blij ons weer te zien en ze vonden mij ook trés beau, mooi dus, waf, waf. Baasje vond dat ik heel erg lief was geweest tijdens de rit, geen enkel blafje of protest, plassen, poepen en hup weer in de voiture. Ben vanmiddag dan ook verwend met extra pensstaafjes. Ik moet wel even wennen aan al die ruimtes, dus loop de hele tijd maar achter het baasje aan, anders verdwaal ik nog, woef, waf.
Natuurlijk moest ik ook weer even de omgeving verkennen. Dat zag er allemaal geweldig uit. Het zonnetje scheen en het was lekker warm, hoewel, geef mij maar schaduw. En overal bloesems van alle fruitbomen.
Al die ruimte en dat sappige gras noodt natuurlijk uit tot het trekken van een sprintje. Hartstikke gaaf joh.
Baasje moest wel lachen, maar was ook wel een beet- je boos, vanwege mijn zere teen.
Maar die heeft ze heel goed afgeplakt met sporttape, dus dat is best wel uit te houden.
Kyrah's lac, dus mijn meertje was er ook nog steeds. Maar volgens het baasje lag daar nog een beetje teveel rommel in van de bomen.
Dus die duik houd ik nog tegoed.
Maar fans, ik denk dat ik het hier wel ga uit-houden, waf,waf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten