Casimir is zijn naam en hij is de opvolger van Barzabul. Deze is na een heel goed kattenbestaan bij vosin George en voisine Madeleine, gaan hemelen. Was ik niet echt rouwig om hoor.
Maar goed, het mandje bij de buren was dus vrij en toen op een dag Casimir kwam aanlopen, woef, waf, werd hij met open armen ontvangen.
Dat voisine Madeleine gek met hem is, oké!
Echter dat het baasje er ook af en toe naar toe gaat, om hem te aaien, dat vind ik het toppunt van kattengekte, grrrrrrr.
Volgens het baasje is Casimir heel erg intelligent en kan hij zelfs dansen.
Als voisin George de melodie van de Pink Panter gaat neuriën, podempodem, podememp
dddmmmm, maakt Casimir van die nuffige huppelpasjes.
Woef, waf, het ziet er niet uit.
Maar het baasje vindt het prachtig, dus fans, ik vrees met grote vreze.
Grrrrrr, hij wikkelt al die volwassenen om zijn nuffige poot.
Miaaauw, miaaauw, Kyrah, ik zie je lekker wel, je zit lekker achter je domme hekje, miaauw, je kunt lekker niet bij mij komen, miaaauwwwwww.
Lekker puhhhhhhh.
Grrrrrr., en dat vind ik zo intens gemeen fans, zitten ze daar allemaal die alleen op de wereld kat, op te hemelen alsof het de kat der katten is.
En ik zit daar maar braaf te waken achter onze nieuwe poort. Het leven hier is soms wel erg zwaar hoor!
Maar weet je, daar is de laatste blaf nog niet over geblaft hoor, woef, waf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten