Bijna......................

Bijna, bijna had ik Casimir bij de staart, grahahahah. Niets is zo leuk dan het opjagen van een chat, vooral die pestkop van de voisins.
Vanmorgen na een goede nachtrust, kwam ik stretchend naar buiten, linkervoorpoot, aaahhaaa, rechterachterpoot, oeoeohhhh, zie ik opeens uit mijn linkerooghoek iets grijs voorbij flitsen.
CASIMIR, YES. Woef, waf, ik als een speer er achteraan.

En toen bleef er maar een optie over voor Casimir, de boom in, grahahaha.

Woef, waf, dat is een leuk spelletje, even kijken of ik nog dichterbij kan komen.
Ondertussen, Casimir heel zielig miaauwen, Kyrah,  toe dan, ik zal je nooit meer plagen, mag ik s'il vous plait weer naar beneden komen?

Waf, daar trap ik mooi niet in, misschien kan ik zelfs nog wel iets dichterbij komen.
Helaas voor mij, gooide het baasje potjandosie weer roet in het eten.
"Kyrah, kom dan, krijg je iets lekkers".
Ja en voor iets lekkers, doe ik een moord.



Dus ik door de voordeur naar binnen en Casimir als een bliksemschicht onder het hekje door naar veiliger oorden.
Waf, maar ik heb hem toch maar mooi de stuipen op het ranke lijf gejaagd. Grahhahahaha.