Merde, daar gaat mijn bal, bij de buren op het oprit. Langzaam kijk ik om de hoek van de garage of de kust veilig is. Ja, niets te zien. Voorzichtig til ik mijn linkervoorpoot op, dan mijn rechtervoorpoot en vervolgens die andere 2 poten. Zolang ik maar geen geluid maak, gaat het goed. Nog een meter of zo, ik kan hem al zien liggen. Sssssst hoor ik daar wat? Stokstijf blijf ik staan, al mijn haren rechtop. Zie ik daar nu iets zwarts? Oh neeeee, de vijand is in zicht. Sneller dan de wind draai ik me om en ren als een idioot naar mijn schuilplaats om mij te verstoppen.
Miaaaaaaaaauw, Kyrah ik zie je lekker wel. PZZZZZZZZ ssssst Miaaaaauw.
Oh wil je je balletje? Kom het maar halen. Miaaaauw. Jullie begrijpen het al, het is een chat en ze heet Barzaboule.
Ze is mijn grootste vijand hier, heeft hele scherpe nagels. Dus als het effe kan, ga ik met een grote boog om haar heen.
Kijk haar daar staan, grrrrrrr. klein en parmantig en voor de duivel niet bang, dus ook niet voor mij. grrrrr. Maar op een dag, ik zweer het, op een dag pak ik dat kleine lijf, schudt het tot ze om genade smeekt. En dan, dan ben ik de baas in Miallier.
Maar voor nu, nu druip ik met de staart tussen de poten af. grrrrrrrr.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten