Waterballet

8.00 uur en de telefoon
rinkelt al. Sjonge, sjonge,
kan niet eens fatsoenlijk
uitbuiken.
Maar wat hoor ik, we gaan
naar tante Lucy.
Hoera het landleven wacht.
We gaan lekker wandelen,
maar eerst moet ik nog kennis
maken met Milou.

Baasje zegt dat Milou een je
weet wel hond is (sssssssst,
asbakhond). Ik weet niet wat
het betekent, maar mag het
niet hardop zeggen.
Want Milou heeft hele lange tenen.







We kunnen het echter
prima vinden. Behalve
dat ze mij wel erg plaagt.
Duwt mij zo in de sloot.
Baasje en tante Lucy
beginnen heel erg hard te
lachen.
Helemaal niet leuk.
Hoewel, het natte zand
voelt wel erg lekker.
Spatter, spetter, spat,
lekker modderbad.
Dat voelt goed aan mijn
zachte velletje.
Mijn eigen wellness!