Afscheid

Ik ben nog steeds een beetje verdrietig, want gisteren zijn tante Lucy, Bente en Joran weer naar Nederland vertrokken.





Niks geen gekietel meer onder de okseltjes of op mijn buikje. Snik, snik.
Dus heb ik vandaag een beetje lopen kloojen met als gevolg een heel boos baasje.

Want omdat het buiten net herfst was, regen, storm (niks niet mooi weer in Frankrijk), heb ik mijn kussen maar even onder handen genomen. Het lag gewoon niet lekker. Hier en daar een bult en
wat ik ook probeerde, het wilde maar niet vlak worden. (daarnaast was het ook nog 2e hands, dus eigenlijk niet mijn smaak) Maar tsja, het liep een beetje uit de hand. Ik heb een beetje teveel mijn best gedaan. Want de vlokken vlogen om mijn welgevormde oortjes (jaaaaa, is helemaal goed gekomen)

Dus weer een kussen naar de Filistijnen. Maar ik heb net gedaan alsof er een Tsunami was langsgekomen. En weet je wat het mooiste is, ik heb nu een heerlijke driedubbel opgevouwen deken. Lekker donzig zacht.

Enne bedankt baas, ben helemaal blij!!!!