Kersen

Ja, die lekkere kersen. Jammer dat we ze niet in een doosje naar Nederland kunnen sturen oom Albert. Maar je bent niet de enige hoor. Heel veel mensen kregen bij het zien van de foto de kwijl op de lippen.
Dus gaan we jullie ook nu weer even lekker maken.

Kijk dit zijn onze kersenbomen, de grootste is tevens de oudste in de buurt. Maar helaas heeft hij bezoek van ongewenste gasten. De franse mieren zijn nl. ook gek op kersen.





Het baasje kan een heel boek schrijven over die kersenbomen. Ze heeft nl. al eens ondersteboven in de kersenbomen gehangen met het plukken.
En vervolgens kreeg ze de slappe lach en toen moest tante Ans haar helpen om uit de boom te komen. En tante Ans kreeg vervolgens ook de slappe lach en volgens mij waren ze daarna ook nog niet snel genoeg op het toilet met alle gevolgen van dien.

Vandaag hadden we last van de mistral, een hele harde wind. Dat vind ik helegaar niet leuk, want dan waaien al mijn krullen plat. En dan niet te vergeten mijn mooie oren, dat zijn dan regelrechte windvangers.

 Dus ik ben maar een beetje in de luwte gaan liggen kijken wat het baasje uitspookt.
Die kreeg je met die harde wind ook de boom niet in, want vorig jaar heeft ze wel een half uur in de kersenboom gezeten.
De harde wind had nl. de ladder omgewaaid.



Maar wat zie ik nu, gaat ze toch de boom in. Oh nee, ze plukt de kersen van de laaghangende takken.

Hier zijn ze dan, biologische kersen, heerlijk hé.
Buurvrouw Madeleine is er ook gek op, die heeft altijd van die paarse randen om de lippen. Ze kwam vanavond ook nog een zak met kersen brengen.


Ze moet toch eens een nieuwe lunettes (bril) aanschaffen, want wij hebben zelf kersen. Dus dat is water naar de zee dragen, ha, ha.