donderdag 10 juni 2010

Monster

Heb ik jullie al verteld van die mooie weggetjes die je hier hebt? Vast niet. Vandaag gingen we ook over een heel smal steil weggetje met het gras wel 2 kontjes hoog. En dan is er van alles te snuffelen. Beestjes, bloemetjes, takjes, teveel om op te noemen. Was dus bijna het baasje kwijt. Moet dus wel heel goed opletten dat ik niet verdwaal.

Bij ons huis, heb ik mijn eigen privé Lac, waar ik in mag zwemmen als het water schoon genoeg is.
Nou ja zwemmen, ik vind pootje baden en belletjes blazen ook heel erg leuk.


Maar wat ik vandaag toch zag. Heel in de verte kwam er iets uit het water naar boven. Ik grommen en blaffen. Maar HET was niet onder de indruk.
En het kwam steeds dichter bij.
Maar ik was ook niet voor de poes, dus ik ging ook steeds dichterbij. Ik laat me toch niet op de kop zitten door een groot groen HET. Dus ik liet me heel langzaam in het water zakken.
En toen ik HET op een neuslengte was genaderd, zag ik wat HET was.
Een domme plastikken container.
Ik dacht op zijn minst het monster van Kyrahs Lac te ontmoeten.
Dus ben ik maar snel als de wind naar huis gerend. Kijken of het baasje mijn repas (maaltijd) al klaar heeft. Want van die bijnamonsters gaat mijn maag rammelen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten